Ponad

120

Ofert Pracy

Godziny pracy

Poniedziałek - Piątek 8.00 - 16.00

 

Nowotwór

Nowotwór to nieprawidłowa tkanka powstająca z jednej „chorej” komórki organizmu. Rośnie ona w wyniku niekontrolowanych podziałów komórek, połączonych z jednoczesnym zaburzeniem różnicowania się powstających komórek.

Organizm traci kontrolę nad procesem namnażania się komórek w wyniku mutacji różnych genów, które kodują białka pełniące istotną rolę w cyklu komórkowym. Geny takie nazywamy protoonkogenami i antyonkogenami.

Nowotwory osób w podeszłym wieku różnią się nieco przebiegiem oraz sposobem postępowania terapeutycznego w stosunku do osób młodych. Każdy chory, u którego zdiagnozowano nowotwór, wymaga nie tylko leczenia fizykalnego, ale i pomocy oraz wsparcia duchowego.

Dlaczego z wiekiem zwiększa się zapadalność na nowotwory ?

Wynika to głównie z upośledzonych w starości mechanizmów naprawczych komórek oraz z nagromadzonych w ciągu życia błędów genetycznych w naszym organizmie. W większości nowotworów czynnikiem ryzyka jest wiek pacjenta. Niebagatelne znaczenie ma też prowadzony przez niego styl życia (dieta, palenie papierosów, wysiłek fizyczny), przyjmowane leki oraz przebyte schorzenia.

Jakie nowotwory spotyka się najczęściej w starszym wieku ?

Struktura zachorowań dzieli starszych pacjentów pod względem płci. U mężczyzn wciąż przeważa nowotwór płuc, gruczołu krokowego (prostaty) oraz rak jelita grubego. U kobiet najczęściej występują nowotwory gruczołu piersiowego i narządów rodnych. Zwiększa się także wśród kobiet częstość zachorowań na nowotwory płuc. U osób starszych dochodzi także do zwiększonego występowania raków skóry. Długo niegojące się zmiany o charakterze drobnych owrzodzeń, w obrębie twarzy, jamy ustnej, ucha czy innego obszaru ciała, wymagają konsultacji dermatologicznej i nie powinny być bagatelizowane.

Do objawów wzbudzających niepokój należą:

– utrzymująca się dłużej niż 2 tygodnie chrypka

– długotrwały kaszel (który ostatnio zmienił swój charakter)

– nagłe upośledzenie oddawania moczu u mężczyzn

– przewlekłe biegunki naprzemienne z zaparciami

– chudnięcie

– utrzymująca sie gorączka bez wyraźnej przyczyny

– krwawienie z dróg rodnych u kobiet kilka lat po zakończeniu menopauzy

Zmianą przednowotworową nazywamy taką zmianę, która wiąże się z większym ryzykiem rozwoju nowotworu złośliwego (z takiej zmiany częściej rozwinie się nowotwór). Przykładem tego typu zmian są gruczolaki jelita grubego (potocznie nazywane polipami; nie jest to do końca prawidłowe nazewnictwo, ponieważ nie każdy polip jest gruczolakiem), na podłożu których rozwija się rak jelita grubego.

Stan przednowotworowy to choroba związana ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia nowotworu złośliwego. Chorzy, u których rozpoznano taką chorobę, powinni być poddani bacznej obserwacji lekarskiej i należy u nich wykonywać odpowiednie badania diagnostyczne, co umożliwia wczesne wykrycie zmian przednowotworowych lub już nowotworów i skuteczne leczenie. Przykład stanu przednowotworowego stanowi choroba zapalna jelita grubego o nazwie wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa), w przebiegu której istnieje zwiększone ryzyko rozwoju raka jelita grubego.

Nowotwory złośliwe

Nowotwory złośliwe można podzielić na kilka dużych grup, w zależności od tego, z jakiej tkanki pochodziła pierwsza komórka, która dała początek rozwojowi nowotworu. Nowotwory złośliwe pochodzenia nabłonkowego (a więc rozwijające się z komórek nabłonka) nazywa się rakami (carcinoma), nowotwory wywodzące się z komórek mezenchymalnych to mięsaki (sarcoma), a nowotwory tkanki limfatycznej i układu krwiotwórczego to chłoniaki (lymphoma) i białaczki (leuceamia). Istnieją jeszcze nowotwory wywodzące się z pierwotnej komórki płciowej; zwykle rozwijają się one w gonadach (jądra i jajniki) i nazywamy je nowotworami germinalnymi. Ponadto osobną grupę stanowią nowotwory ośrodkowego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego).

Raki – wywodzą się z tkanek nabłonkowych, wyścielających układ oddechowy, pokarmowy, moczowo-płciowy. Na ten typ nowotworu najczęściej chorują dorośli, wśród dzieci jest on rozpoznawany bardzo rzadko. U mężczyzn najczęściej rozpoznawany jest rak płuca, prostaty, głowy i szyi, a u kobiet rak piersi, szyjki macicy. Rak nie występuje w jednej postaci i rozwija się w różnej formie. Najczęściej w początkowym okresie występuje w postaci ograniczonego guza i w miarę postępu choroby może przyjąć postać naciekającą otaczające tkanki zdrowe i z czasem pojawiają się wrzodziejące, nierzadko krwawiące ogniska rozsiewu. Nieodłączną cechą nowotworów złośliwych, w tym także raka, są przerzuty regionalne i odległe w wyniku przedostania się komórek raka do układu chłonnego (przerzuty w węzłach chłonnych) i krwi (przerzuty do mózgu, wątroby, płuc lub kości). Tempo wzrostu i zróżnicowania histopatologicznego mają istotne znaczenie rokownicze. Im wcześniej zostaje rozpoznany i włączone zostanie skojarzone leczenie przeprowadzone w możliwie krótkim czasie, tym wyższa szansa trwałego wyleczenia. Z reguły takie leczenie musi być agresywne, co może wiązać się z silnymi ostrymi odczynami obniżającymi komfort pacjenta. Ale są one przejściowe i szybko ulegają gojeniu po zakończeniu terapii.

Mięsaki – wywodzą się z tkanek miękkich (miąższowej, łącznej, tłuszczowej, chrzęstnej, kostnej). Stanowią różnorodną grupę nowotworów złośliwych, ale występują znacznie rzadziej niż raki. Ponieważ rozwijają się w głębokich tkankach i narządach ich rozwój jest często utajony i rozpoznawane są najczęściej w stadium zaawansowanym w postaci dużego guza. Rokowanie jest poważne, ale istnieje szansa trwałego wyleczenia po terapii skojarzonej (chirurgia i radiochemioterapia). Niektóre z tych nowotworów rosną szybko, mają skłonność do wznowy i jak wszystkie nowotwory złośliwe wykazują zdolność do tworzenia przerzutów, nierzadko mnogich.

Chłoniaki – są to nowotwory rozwijające się w układzie chłonnym (węzły chłonne). Jest to grupa histopatologicznie różnorodna. Często pierwszym objawem są powiększone węzły chłonne, pojedyncze lub połączone w pakiety. Mogą rozwijać się w różnym, ale najczęściej młodym wieku. U ludzi starszych przebieg jest wolniejszy i rokowanie korzystniejsze. Jednym z typów chłoniaka jest ziarnica złośliwa. Wszystkie zaliczane są do grupy systemowych chorób nowotworowych, wymagają nierzadko długiej chemioterapii wielolekowej. Rokowanie jest wysoce korzystne w przypadkach chłoniaków miejscowo ograniczonych.

Czerniak – jest nowotworem złośliwym wywodzącym się z komórek barwnikowych (melanocyty), najczęściej skóry. Pierwszym sygnałem zezłośliwienia zmiany barwnikowej jest ujawnienie obwódki zapalnej (zaczerwienienie) wokół znamienia, jego wzrost, któremu może towarzyszyć powierzchniowe owrzodzenie. Czerniak należy do nowotworów o dużej dynamice wzrostu i powstawania mnogich przerzutów w różnych narządach. Profilaktyka polega na usuwaniu zmian barwnikowych skóry w miejscach narażonych na codzienne otarcia.

Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego – zasadniczą grupę stanowią guzy mózgu wywodzące się z różnych komórek układu nerwowego. Do niekorzystnych rokowniczo należą glejaki wielopostaciowe. Leczeniem z wyboru jest chirurgia z uzupełniającą radioterapią. Do rzadko występujących należą nowotwory rdzenia kręgowego. Niektóre nowotwory z tej grupy są całkowicie wyleczalne.

Nowotwory złośliwe charakteryzują się występowaniem kilku cech, które decydują o tym, że zasługują one na nazwanie ich „złośliwymi” i określają biologiczne zachowanie opisywanych zmian. Dwie główne takie cechy to naciekanie okolicznych tkanek oraz zdolność do tworzenia przerzutów do węzłów chłonnych lub narządów odległych. Naciekanie wiąże się z niszczeniem tkanek otaczających nowotwór lub narząd, z którego się on wywodzi. Komórki nowotworu mają zdolność naciekania także naczyń krwionośnych i chłonnych. Dzięki temu, po dostaniu się do światła naczynia wraz z krwią lub chłonką, mogą rozsiewać się po całym ciele. Jeśli w innym, odległym miejscu komórki nowotworowe napotkają korzystne warunki do osiedlenia się i namnażania – pozostają tam i tworzą nowy guz nowotworowy nazywany przerzutem.

Obecnie dzięki postępowi medycyny i wykorzystywanym w tym celu badaniom diagnostycznym coraz więcej nowotworów złośliwych można wykryć na wczesnym etapie, co umożliwia wyleczenie chorych. W leczeniu chorych na nowotwory wykorzystuje się specjalne leki antynowotworowe (chemioterapia), napromienianie (radioterapia) oraz leczenie chirurgiczne.

Nowotwory łagodne. Część nowotworów łagodnych rośnie w postaci polipów – jest to tylko określenie kształtu danej zmiany czyli uszypułowanego tworu o obłym obrysie, wystającego ponad powierzchnię danej płaszczyzny. W formie polipa może także rozwijać się nowotwór złośliwy lub zmiana związana ze stanem zapalnym.

Jak opiekować się pacjentem z nowotworem?

Aby móc właściwie opiekować się osobą z chorobą nowotworową należy poznać jej główne dolegliwości fizyczne, a także wyobrazić sobie jej stan psychologiczny. Wiadomość o chorobie onkologicznej jest dla wielu osób ciężka do uniesienia, a pogodzenie sie ze swoim stanem trudne, a niekiedy nieosiągalne. Nowotwór wciąż funkcjonuje w społeczeństwie jako choroba nieuleczalna, potencjalnie śmiertelna i niejako piętnująca chorego. Stąd też swoiste uczucie wyobcowania pacjenta z dotychczasowego życia, apatia i depresja. Pacjenci w stanie depresji słabiej odpowiadają na leczenie, gorzej znoszą jego skutki uboczne i w konsekwencji przeżywają krócej, niż osoby z wyrównanym nastrojem. Wsparcie opiekuna, oraz osób najbliższych jest kluczowe w powrocie do zdrowia, jeśli jednak mimo starannej opieki ,chory pozostaje w stanie patologicznie obniżonego nastroju , źle sypia( lub przeciwnie-przesypia całe dnie ), nie chce przyjmować pokarmów, warto wówczas pomyśleć o wsparciu farmakologicznym.

Pacjent z chorobą nowotworową jest także narażony na niedożywienie, które może pogarszać przebieg leczenia. Brak apetytu związany jest z przyjmowanymi lekami, które nasilają mdłości i zniechęcają do posiłków. Wyniszczające działanie ma również sam nowotwór. Apetyt podopiecznego można pobudzić podając mu ulubione potrawy, przyrządzone i podane w estetyczny sposób. Jeśli chory dobrze reaguje na zapachy , warto zadbać o to, by potrawy były również aromatyczne.

W okresie leczenia nowotworu , a także przez kilka najbliższych lat po terapii nie należy podawać choremu na własna rękę preparatów witaminowych ani suplementów diety. Wszelkie dodatkowe leki należy konsultować z lekarzem prowadzącym chorego.

Ból nowotworowy może być skutecznie kontrolowany, a chory nie musi cierpieć. Jedną z wygodnych form leczenia przeciwbólowego są plastry naklejane na ciało pacjenta , z których stopniowo uwalnia sie lek opoidowy. Jeśli chory korzysta z innej formy leczenia przeciwbólowego, a w okresie pomiędzy poszczególnymi dawkami pojawiają sie dolegliwości (tzw. bóle przebijające), należy porozmawiać z lekarzem o zastosowaniu dodatkowej bariery lekowej.

Mimo choroby, starszy pacjent może w spokojnej i ciepłej atmosferze przeżyć swoje ostatnie lata życia, a kluczem tego jest właściwa opieka, która zapewnia nie tylko zaspokojenie podstawowych potrzeb fizycznych, ale także wsparcie psychiczne.

Przydatne linki:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Nowotw%C3%B3r
http://onkologia.mp.pl/informacje/61208,nowotwor
https://zdrowegeny.pl/poradnik/nowotwory-lagodne-zlosliwe-kiedy-dochodzi-do-uzlosliwienia-nowotworu

 

Wyjedź z nami i skorzystaj z naszych premii! 

Zapraszamy do kontaktu z nami drogą telefoniczną lub e-mail!

+48 730 49 77 70

+48 730 49 77 71

E-mail: rekrutacja@ambercare24.pl

pon-pt  8:00 – 16:00 

 

Promocja
↑ Zwiń↓ Rozwiń