Słownik trudnych określeń

Lek pierwszego rzutu do szybkiego przerwania nawrotnej tachyarytmii, w której uczestniczy węzeł przedsionkowo-komorowy, tzn. częstoskurczu węzłowego nawrotnego i częstoskurczu nawrotnego przedsionkowo-komorowego.

w terminologii amerykańskiej epinefryna, hormon istoty rdzennej nadnerczy powstający w organizmie w sytuacjach stresowych. Jest niekiedy określana jako hormon 3 x f (z ang. fright, fight and flight), czyli hormon strachu, walki i ucieczki. Adrenalina należy do amin aktywnych, zw. katecholaminami. Jest pochodną aminokwasu fenyloalaniny, blisko spokrewnioną z noradrenaliną. Stosowana jest jako lek w astmie, we wstrząsach i ostrych odczynach alergicznych. W laryngologii i stomatologii służy m.in. do zmniejszania krwawienia (silnie zwęża naczynia błon śluzowych). Używa się jej też w zabiegach resuscytacyjnych (reanimacja) przy zatrzymaniu czynności serca. Adrenalina jest pierwszym hormonem, który został otrzymany w stanie czystym – zsyntetyzował ją 1901 J. Takamine (1854-1922), chemik japoński pracujący w USA.

A (=nie) fazja (=mówienie) znaczy właśnie, że ktoś nie jest
zdolny do powiedzenia tego co chce. Osoba ta nie jest już więcej w stanie
prawidłowo używać języka mowy.

to popularna substancja do stosowania zewnętrznego. Jest pochodną kwasu moczowego, jest nietoksyczna, nie powoduje odczynów alergicznych. W przyrodzie występuje w korzeniu żywokostu lekarskiego, ale ta stosowana w kosmetyce, jest wytwarzana syntetycznie w laboratorium. Substancja ta zmniejsza podrażnienie skóry wywołane przez detergenty, mydło, kwasy i substancje alkaliczne. Można ją znaleźć zarówno w maściach za kilka złotych, jak i w droższych dermo-kosmetykach.

dosłownie znaczy ” na ząb “ i oznacza, że coś jest niedogotowane – sposób przyrządzania makaronu lub ryżu (np. przy risotto). Tak przyrządzony makaron powinien być jędrny, lekko twardy i stawiać lekki opór zębom^. Zależnie od typu i grubości makaronu, czas gotowania wynosi od 4 do 8 minut. W stosunku do innych potraw może oznaczać na półtwardo (np. gotowane warzywa).

to czynniki bądź substancje, które powodują reakcję uczuleniową. W zależności od drogi, jaką alergen dostaje się do organizmu, można mówić o różnych rodzajach alergii. I tak wyodrębnia się alergię wziewną, alergię pokarmową i alergię kontaktową.

Jest to hormon steroidowy wytwarzany przez nadnercza w warstwie kłębkowatej. Bierze udział w regulacji gospodarki wodno-mineralnej, odpowiadając za wydalanie odpowiednich ilości potasu z moczem, wchłanianie zwrotne jonów sodu w nerkach, zapobiegając ich wydaleniu i nadmiernej utracie, co wiązałoby się z odwodnieniem i spadkiem ciśnienia tętniczego krwi.

to jedna z najstarszych roślin uprawnych świata. Jest znany od co najmniej 5 tysięcy lat. Zawiera dużo żelaza, wapnia i magnezu oraz błonnik usprawniający trawienie i kwasy tłuszczowe chroniące serce i układ nerwowy. Amarantus mogą jadać osoby chore na celiakię, podobnie jak kukurydzę, fasolę czy ziemniaki. W Polsce znany jako szarłat. Amarantus stanowił podstawę pożywienia Inków, Majów i Azteków na długo przed odkryciem Ameryki przez Kolumba. Uznawany był przez Indian za roślinę świętą. Uprawiano go na szeroką skalę. Ze zmielonych nasion przyrządzano papki, tortille i napoje. Młode liście i pędy stosowano jako warzywo oraz przyprawę. Aztekowie używali potraw przyrządzonych z Amarantusa w wielu swoich obrzędach. Całkowicie zapomniany przez stulecia, swoje odrodzenie przeżył w latach 70. ubiegłego wieku, kiedy wreszcie doceniono jego doskonałe właściwości uprawowe i odżywcze.

Zawiera cenne minerały: magnez, żelazo i wapń. Nie ma natomiast glutenu. Obecnie pola tej bardzo pożytecznej rośliny można spotkać niemal we wszystkich zakątkach świata. Na większą skalę uprawia się go w obu Amerykach, południowo-wschodniej Azji, w Indiach, Nepalu, na Cejlonie, a także w Afryce, zwłaszcza w Nigerii, Mozambiku i Ugandzie.

W sklepach dostępny w postaci mąki lub granulek liofilizowanych.

Tkanka mięśniowa składa się z tzw. bloczków białkowych, których budulcem są właśnie aminokwasy. Pełna gama składa się z 23 aminokwasów, z których każdy odgrywa pewną rolę w organizmie. Dzielą się na aminokwasy zasadnicze, określane mianem „IAA” oraz te mniej istotne czyli „DAA”. Mniej istotne nie oznacza, że są niekonieczne. Najzwyczajniej w świecie organizm potrafi je samemu wyprodukować, na podstawie syntezy, z innych aminokwasów.

Do niedawana określenie „reakcja anafilaktyczna” czy też inaczej „anafilaksja” ograniczało się do schorzeń z natury alergicznych. Wstrząs anafilaktyczny to nagła, uogólniona, szybko postępująca, zagrażająca życiu reakcja, która pojawia się po narażeniu na czynnik lub substancję uczulającą. Według tej definicji reakcja anafilaktyczna jest pewnym bardzo nasilonym odczynem uczuleniowym. Wiadomo, że u osób uczulonych w momencie pierwszego kontaktu z alergenem (substancją uczulającą) wytwarzane są przeciwciała klasy IgE skierowane przeciwko danej substancji. Raz wytworzone przeciwciała przytwierdzają się za pomocą specjalnych receptorów na powierzchni komórek układu odpornościowego (bazofilów i mastocytów) krążących we krwi i zasiedlających różne tkanki organizmu. W przypadku ponownego kontaktu z alergenem jest on wychwytywany przez skierowane przeciwko niemu przeciwciała IgE. Połączenie alergenu z przeciwciałem zakotwiczonym na powierzchni bazofila lub mastocyta (komórki tucznej) powoduje aktywację komórki, która wyrzuca ze swojego wnętrza nagromadzone w nim różnego rodzaju substancje chemiczne (m.in. histaminę, tryptazę), które to zapoczątkowują całą kaskadę zdarzeń prowadzących do rozwoju reakcji alergicznej i wystąpienia objawów uczulenia. Objawy te mogą być bardzo różne, a ich nasilenie łagodne i tylko miejscowe lub – jak ma to miejsce w reakcji anafilaktycznej – objawy mogą dotyczyć całego organizmu i różnych życiowo ważnych narządów wewnętrznych (serca i układu krążenia oraz płuc).

tu jako przystosowany do budowy ludzkiego ciała ( ludzkiej ręki, dobrze pasujący, odpowiednio wyprofilowany ).

potocznie wymawiaj – anszua (z hiszp. anchova, ang. anchovy, fonet. wym. pol. ãszuạ) – francuskie określenie przetworów z sardeli europejskiej – niedużej, bardzo tłustej ryby o ostrym zapachu i smaku.

Leki przeciwhistaminowe, substancje chemiczne hamujące działanie histaminy przez blokowanie jej przed związaniem z odpowiednim receptorem albo przez hamowanie aktywności dekarboksylazy histydyny przekształcającej histydynę w histaminę. Leki przeciwhistaminowe są zazwyczaj używane przez alergików. Stanowią podstawową grupę leków stosowanych w objawowej terapii chorób alergicznych.

Leki anty­leu­ko­trie­nowe (prze­ciw­leu­ko­trie­nowe) – typ leków prze­ciw­za­pal­nych skie­ro­wany prze­ciwko sub­stan­cjom zwa­nym leukotrienami. Wykorzystywane w leczeniu astmy oskrzelowej.

ciało obce lub częściej substancja białkowa wywołująca produkcję przeciwciał w organizmie. Antygeny mogą być pochodzenia zewnętrznego, wprowadzone do organizmu, np. bakterie, ich toksyny, obce białka. Występują również antygeny naturalne, wytwarzane przez organizm, np.: antygeny krwinkowe, zgodności tkankowej. Obecność antygenów naturalnych na powierzchni komórek powoduje, że każdy organizm jest niepowtarzalny, a jego układ odpornościowy rozpoznaje i akceptuje własne antygeny, a niszczy wszelkie ciała obce (rozróżnia komórki własne od obcych).

Antyoksydanty, inaczej nazywane przeciwutleniaczami, to związki usuwające z organizmu człowieka nadmiar wolnych rodników. Spowalniają procesy starzenia organizmu oraz zapobiegają rozwojowi chorób określanych jako cywilizacyjne. Do przeciwutleniaczy zaliczmy witaminę A, E i C, karotenoidy (na przykład beta-karoten, zeaksantyna), bioflawonoidy, niektóre składniki mineralne, na przykład cynk i selen, a także związki, takie jak koenzym Q.

supresory onkogenów, których produkty białkowe uniemożliwiają bądź hamują powstawanie niektórych nowotworów. Inaczej mówiąc związki naprawiające nasz łańcuch genetyczny w jakiejś ograniczonej części. Znanych jest obecnie kilkanaście antyonkogenów, których produkty białkowe biorą udział m.in. w procesie naprawy DNA, wchodzą w skład cytoszkieletu oraz uczestniczą w regulacji genów;

najlepiej poznane antyonkogeny to gen Rb, którego mutacje odpowiadają za nowotwór siatkówki oka oraz gen p53, którego mutacje są związane z rakiem piersi, jelita grubego i płuc oraz białaczką.

Przeciwutleniacze (antyoksydanty, antyutleniacze) – grupa związków chemicznych, które same występując w małych stężeniach (w porównaniu z substancją podlegającą utlenianiu), wstrzymują lub opóźniają proces utleniania tej substancji. Każdy przeciwutleniacz może występować w roli prooksydanta.

to choroba na całe życie. Najczęściej pojawia się u noworodków lub między 6. a 7. rokiem życia. Atopowe zapalenie skóry nie jest chorobą zakaźną! Nie zachorujesz nawet po bardzo bliskim kontakcie z chorym. Nie trzeba więc w domu stosować nadzwyczajnych środków ostrożności. Można brać na ręce małe dzieci i korzystać w domu z tych samych naczyń. Na atopowe zapalenie skóry cierpi około 20 proc. ludzi na świecie. Są to zwykle mieszkańcy Europy Zachodniej i USA. Nieco częściej chorują dziewczynki. Z upływem czasu choroba coraz bardziej się wycisza, a objawy są mniej dokuczliwe. Nie wolno jednak zapominać o odpowiedniej pielęgnacji skóry, a przede wszystkim dokładnym jej natłuszczaniu, zwłaszcza po kąpieli, natrysku czy pływaniu w basenie.

Na straży naszego zdrowia stoi niezwykła armia – układ immunologiczny. Zazwyczaj bezbłędnie rozpoznaje wrogów, np. wirusy, i skutecznie z nimi walczy. Ale miewa chwile słabości. Wtedy atakuje własne tkanki. To właśnie choroby autoimmunologiczne: nowotwory (grasiczak, ziarnica złośliwa, białaczka), reumatyzm.

Beta-blokery to grupa leków blokujących receptory adrenergiczne ß1 (głównie w mięśniu sercowym) i ß2 (w naczyniach i oskrzelach). Hamują aktywność układu współczulnego, powodując następujące efekty: serce: zmniejszają częstość rytmu serca (liczba uderzeń serca na minutę) oraz zapotrzebowanie serca na tlen, a poprzez wydłużenie fazy rozkurczu poprawiają ukrwienie mięśnia sercowego, naczynia krwionośne – powodują skurcz naczyń i zwiększenie oporu obwodowego, oskrzela – powodują skurcz mięśni gładkich, hamują wydzielanie reniny, obniżając ciśnienie krwi.

Witamina B complex składa się z 8 substancji rozpuszczalnych w wodzie, które mają podobne działanie i są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. W jej skład wchodzą witaminy:B1 (tiamina), B2 (ryboflawina), B3 (niacyna), B5 (kwas pantotenowy), B6 (pirydoksyna), B7 (biotyna), B9 (B11, kwas foliowy), B12 (kobalamina).

Do leków wziewnych zaliczają się beta-mimetyki (fenoterol, salbutamol, formoterol) i cholinolityki (bromek ipratropium). Dla poprawy funkcjonowania dróg oddechowych podaje się też doustne leki z grupy metyloksantyn (aminofilina, teofilina).

( CRP ang. C Reactive Protein ), białko należące do tzw. białek ostrej fazy. Wytwarzane głównie w wątrobie i komórkach tłuszczowych, a następnie wydzielane do krwi. Białko C-reaktywne bierze udział w odpowiedzi immunologicznej organizmu, ponieważ ułatwia wiązanie dopełniacza, ułatwiając tym samym opsonizację ( przyłączenie się do czynnika chorobotwórczego) i następnie fagocytozę czynnika infekcyjnego, czyli wchłonięcie czynnika chorobotwórczego bez niszczenia komórki. W drodze fagocytozy komórka pochłania duże cząstki pokarmowe np. bakterie chorobotwórcze! Cząstka pokarmu zostaje strawiona i wchłonięta.

tzw. białko ostrej fazy) to badanie wykonywane z krwi. Celem badania CRP jest określenie w organizmie osoby badanej poziomu stężenia białka C-reaktywnego. Podwyższony CRP świadczy o toczącym się w organizmie stanie zapalnym.

jest białkiem występującym prawie wyłącznie w komórkach nerwowych. Odgrywa ważną rolę w regulacji podziału komórkowego. Występuje ścisły związek z jego występowaniem a nasileniem objawów choroby Alzheimera.

grupa białek surowicy krwi syntetyzowanych przez wątrobę, których stężenie we krwi zmienia się w wyniku odpowiedzi na stan zapalny. Jest to tzw. odpowiedź ostrej fazy. W przebiegu procesów zapalnych komórki zapalne (głównie neutrofile i makrofagi) uwalniają mediatory stanu zapalnego, co prowadzi do wzrostu syntezy pewnych białek oraz spadku produkcji innych. W związku z tym białka ostrej fazy dzieli się na pozytywne i negatywne.

forma przedstawienia Przemiany Materii organizmów żywych; porównuje się w nim ilość energii dostarczonej z pożywieniem z wydatkiem energetycznym danego organizmu.

Istnieją trzy rodzaje bilansu energetycznego:

• dodatni: wartość wydatku energetycznego jest mniejsza niż wartość energii dostarczonej do organizmu wraz z pożywieniem; taki bilans może prowadzić do zwiększenia masy ciała oraz do podwyższenia ryzyka zachorowania na inne choroby cywilizacyjne takie jak nadciśnienie tętnicze; bilans dodatni polecany jest osobom z niedowagą;
• ujemny: wartość wydatku energetycznego jest większa niż wartość energii dostarczonej do organizmu wraz z pożywieniem; taki bilans grozi osłabieniem organizmu oraz zmniejszeniem masy ciała; ów rodzaj bilansu energetycznego jest korzystny tylko wtedy, kiedy występuje u osoby otyłej, w wieku od około 18 lat, lecz nawet wtedy bilans nie może być bardzo drastycznie na minusie;
• zrównoważony: najodpowiedniejszy bilans, nie powinien prowadzić do żadnych chorób oraz komplikacji.

bonifratrzy to zakon założony w XVI wieku w Hiszpanii, opiekujący się chorymi (przede wszystkim umysłowo chorymi). Działalność: Zgodnie ze swoim charyzmatem, Bonifratrzy posługują chorym i ubogim w prowadzonych przez Zakon: szpitalach, domach opieki, aptekach, poradniach ziołolecznictwa, jadłodajniach dla ubogich, i innych ośrodkach pomocy. Przydatny link: https://bonifratrzy.pl/historia-zakonu/historia-zakonu-w-polsce/

(zapalenie oskrzeli) to choroba górnych dróg oddechowych, które doprowadzają powietrze do płuc. Gdy podrażniona błona puchnie i staje się grubsza, drogi oddechowe zwężają się, rezultatem czego jest kaszel, któremu towarzyszy gęsty śluz i duszności. Choroba pojawia się zazwyczaj w dwóch formach: ostrej (trwa wtedy krócej niż 6 tygodni) i przewlekłej (pojawia się w częstych odstępach czasu przez około 2 lata).

organiczny związek chemiczny, lipid z grupy steroidów. Jego pochodne występują w błonie każdej komórki zwierzęcej, działając na nią stabilizująco i decydując o wielu jej własnościach. Jest także prekursorem licznych ważnych steroidów takich jak kwasy żółciowe czy hormony steroidowe. Potocznie cholesterolem nazywa się obecne w osoczu krwi pokrewne substancje lipidowe, w skład których między innymi wchodzi też cholesterol. Cholesterol jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu i pochodzi zarówno ze źródeł pokarmowych jak i biosyntezy.

tym mianem nazywane są potocznie lipoproteiny LDL (z angielskiego low density lipoproteins) o małej gęstości, które wśród lipidów zawierają około 40% estrów cholesterolu. Ich rola polega na transportowaniu cholesterolu z wątroby do tkanek pozawątrobowych. Cholesterol ten, po połączeniu z innymi substancjami, odkłada się w ścianach tętnic, przyjmując postać blaszek miażdżycorodnych, dlatego właśnie nazywamy go złym. Podsumowując – im wyższe stężenie LDL, tym większe ryzyko miażdżycy.

tym określeniem nazywamy lipoproteny o dużej gęstości. Lipoproteiny te zawierają po 50% białek i lipidów. Zawarte w nich fosfolipidy – lecytyny – są zdolne oczyszczać tętnice z miażdżycorodnego cholesterolu i przenoszą go do wątroby. Podsumowując – im więcej dobrego cholesterolu HDL w osoczu krwi, tym mniejsze ryzyko miażdżycy.

nazywana też śmiertelnym przegrzewaniem się organizmu, jest zaburzeniem dziedzicznym, spowodowanym niewłaściwą budową genu w organizmie człowieka. Obarczona chorobą matka przekazuje mutację na połowę swoich córek i synów natomiast ojciec, który cierpi z powodu choroby Fabry’ego nie przekaże mutacji swoim synom, jednak obarcza wystąpieniem choroby wszystkie swoje córki. Nie ma więc możliwości pozbycia się wadliwych genów w rodzinie.

Jednym z objawów, który pojawia się około 30. roku życia jest choroba kłębuszków nerkowych, która sprawia, że przeciętnie po 8–10 latach u chorego rozwija się niewyrównana niewydolność nerek. U około 40% pacjentów występują objawy ze strony układu pokarmowego takie jak nudności, wzdęcia, kurczowe bóle brzucha i biegunka. Jednak najważniejszą przyczyną chorobowości i przypadków śmiertelności, są zdarzenia sercowo-naczyniowe: ostre — udar mózgu, zawał serca, migotanie komór oraz przewlekłe — postępująca niewydolność serca.

jest dysfunkcją pracy jelit, polegającą na trwaniu w przewodzie pokarmowym stanu zapalnego. Przyczyny choroby nie są do końca określone, stwierdzono jednak wpływ uwarunkowań geograficznych na jej rozwój. Choroba Leśniowskiego-Crohna jest to schorzenie trudne do zdiagnozowania, ponieważ jej obraz kliniczny jest bardzo zróżnicowany. Objawami choroby mogą być: bóle brzucha i biegunki, czasem gorączka, choroba może objawiać się też zmianami skórnymi, zapalenie stawów czy oka.

inaczej pierwotna nadczynność kory nadnerczy, to choroba, w przebiegu której kora nadnerczy w nadmiernych ilościach wydziela hormony sterydowe. W konsekwencji dochodzi do pojawienia się złożonych objawów związanych z wieloma układami w organizmie. Charakterystyczne objawy zespołu Cushinga to otyłość cushingoidalna: otyłość górnej części ciała (przy czym ręce, a także nogi, są chude), gromadzenie się tłuszczu między ramionami (tzw. bawoli kark), okrągła, pełna twarz, tzw. twarz księżycowa. Ponadto w przebiegu choroby obserwuje się: 1. Zmiany skórne-rumień na twarzy, trądzik, infekcje skóry, rozstępy na skórze brzucha, ud i piersi, cienką skórę, która jest podatna na siniaki, 2. Dolegliwości ze strony układu kostnego i mięśni, ból kości lub ich tkliwość, ból pleców, który pojawia się podczas wykonywania codziennych czynności, złamania żeber i kręgosłupa (spowodowane przez rozrzedzenie kości), słabe mięśnie, 3. Zmiany psychiczne, depresja, lęk, zmiany w zachowaniu, zmęczenie.

określenie to oznacza szeroko pojętą toksyczność różnych substancji i różnego rodzaju komórek względem komórek w danym organizmie. Cytotoksyczność może być bardziej precyzyjnie określona, przez podanie w nazwie typu komórek, na który działa dany czynnik.

Częstoskurcz nadkomorowy to nieprawidłowy rytm serca o częstości ponad 100/min. Częstoskurcz nadkomorowy powstaje na skutek zaburzenia „elektrycznych mechanizmów” w przedsionkach serca lub na skutek obecności tzw. drogi dodatkowej. Częstoskurcz nadkomorowy może występować u osób bez żadnej choroby lub na skutek m.in. nadciśnienia tętniczego, wad serca, choroby niedokrwiennej serca, zapalenia serca, nadczynności tarczycy, infekcji, chorób płuc, toksyn (w tym alkoholu), leków, zaburzeń elektrolitowych, napięcia układu nerwowego. Częstoskurcz nadkomorowy może mieć tło wrodzone.

obejmuje arytmie o szerokim spektrum od bezobjawowego nieutrwalonego częstoskurczu do utrwalonej szybkiej arytmii, która może spowodować nagły zgon sercowy.

zabieg medyczny stosowany podczas reanimacji. Polega na zastosowaniu impulsu elektrycznego prądu stałego o określonej energii poprzez powierzchnię klatki piersiowej w celu wygaszenia najpoważniejszych zaburzeń rytmu serca – migotania komór oraz częstoskurczu komorowego bez tętna.

organiczny związek chemiczny (usieciowany kopolimer dekstranu), który przyspiesza gojenie ran oraz tworzenie blizn. Lek wchłania wydzielinę z rany, oczyszcza ją, zmniejsza ból i obrzęk, oddziela tkanki martwicze.

to zespół zaburzeń psychicznych dotykających nastroju.  Depresja ma kilka grup objawów – obniżenie nastroju, obniżenie tempa działania i myślenia, lęk, a nawet objawy somatyczne. Nie do końca znane są przyczyny powstawania depresji, określa się tylko czynniki, które mogą jej sprzyjać, jak np. zmiany struktury mózgu, zakażenia wirusowe, czynniki genetyczne, psychologiczne czy społeczne.

grzyby niedoskonałe powodujące tzw. dermatofitozy (grzybice skóry i jej przydatków: włosów i paznokci). Mają rzadką zdolność do rozkładania keratyny.

urządzenie przeznaczone do monitorowania pomieszczeń zagrożonych emisją tlenku węgla ( czadu ). Kontrola polega na cyklicznym pomiarze, np.: co 30 sek., stężenia tlenku węgla w powietrzu.

to specjalista zajmujący się kwestiami gospodarki węglowodanowej w ustroju oraz związanymi z nią chorobami metabolicznymi, przede wszystkim cukrzycą i powiązanymi z nią schorzeniami.

pacjent, osoba chora na cukrzycę korzystająca z pomocy diabetologa.

człowiek chory na cukrzycę.

pełni funkcję neuroprzekaźnika. Jej działanie oraz funkcje uzależnione są od typu układu, w którym akurat się znajduje. Nieprawidłowe stężenie tej substancji w organizmie może być wiązane z chorobą Parkinsona . Znaczny wzrost poziomu dopaminy bywa łączony, przez niektórych badaczy, z wystąpieniem schizofrenii. Dopamina to organiczny związek chemiczny zaliczany – podobnie jak adrenalina czy nadadrenalina – do tzw. katecholamin. Dopamina ulega syntezie w tkankach obwodowych (kanaliki nerkowe i nerkowe naczynia krwionośne, pęcherzyki płucne, trzustka oraz naczynia krwionośne płuc i serca ) i wykazuje tam aktywność autokrynną (tj. komórka sama wytwarza hormony, sama generuje informacje i sama je odbiera).

W niektórych przypadkach dopamina pełni funkcje leku, najczęściej w postaci kroplówki. Pomaga zwiększyć perfuzję nerek dzięki czemu udaje się uniknąć ostrej niewydolności tego narządu. Duże dawki dopaminy podwyższają ciśnienie tętnicze , a tym samym poprawiają kurczliwość mięśnia sercowego. Dlatego leki zawierające dopaminę podawane są pacjentom ze wstrząsem septycznym, kardiogennym, pourazowym, po operacji kardiochirurgicznej oraz w zaostrzeniu przewlekłej niewydolności krążenia. Podawana dożylnie nie przekracza bariery krew-mózg, przez co nie wywołuje uczucia euforii.

to schorzenie krążka międzykręgowego, polegające na uwypukleniu jądra krążka międzykręgowego. Dyskopatia to początkowy stan choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa. Najpierw bolą plecy w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Potem ból promieniuje do bioder, kolan czy stóp. Z powodu drętwienia i napięcia mięśni ten odcinek kręgosłupa sztywnieje. W czasie dyskopatii pojawiają się zaburzenia czucia w różnych kończynach, w końcu może dojść do tzw. „opadnięcia stopy”. Dyskopatię można leczyć, ale jak zwykle lepiej jej zapobiegać.

( ang. deep veins thrombosis ) jest to zakrzepica żył głębokich i polega na powstawaniu zakrzepów w obrębie głębokiej żyły, najczęściej nóg. Niespecyficzne objawy mogą obejmować ból, obrzęk , zaczerwienienie , ciepło i plamki żył powierzchownych. DVT może prowadzić do zatorowości płucnej, powikłaniu zagrażającemu bezpośrednio życiu pacjenta. Jest ono spowodowane oderwaniem się skrzepu, który przemieszcza się do płuc. Wspólnie, DVT i zatorowość płucna stanowią jeden proces chorobowy zwany żylnym zespołem zakrzepowo-zatorowym.

wada wrodzona stawu biodrowego, spowodowana kilkoma czynnikami patologicznymi (ze strony matki i płodu) o charakterze mechanicznym oraz patofizjologicznym, polegająca na niedorozwoju panewki stawowej. Jedna z najczęstszych wad wrodzonych spotykanych w populacji europejskiej.

czyli końcowa część kończyny. Kierunek dystalny to położenie anatomiczne skierowane ku końcowi kończyny.

popularnie czerwonka , ostra choroba zakaźna jelit, w szczególności jelita grubego, której objawem jest uporczywa biegunka i obecność krwi oraz śluzu w stolcu. Nieleczona prowadzi do śmierci.

gruczolistość macicy, wędrująca śluzówka macicy, to choroba polegająca na tym, że komórki błony śluzowej macicy zamiast opuścić organizm wędrują w jego głąb. Tworzą guzki i zgodnie z cyklem menstruacyjnym krwawią – powstają torbiele, stany zapalne i zrosty.

to grupa hormonów wywołują dobre samopoczucie i zadowolenie z siebie oraz generalnie wywołująca wszelkie inne stany euforyczne (tzw. hormony szczęścia). Tłumią odczuwanie drętwienia i bólu.

silne toksyny białkowe wydzielane do środowiska przez żywe komórki bakteryjne, wytwarzane głównie przez bakterie Gram-dodatnie m.in. laseczkę tężca (Clostridium tetani) i inne bakterie z rodzaju Clostridium (np. C. septicum, C. botulinum), gronkowca złocistego (Staphylococcus aureus), oraz rzadziej bakterie Gram-ujemne, np. przecinkowiec cholery.

(dotyczy odleżyn ), środki enzymatyczne – powodują rozpuszczenie martwicy w ranie. Słabo oddziałują na ranę w postaci strupa. Stosuje się raz dziennie nakładając na ranę.

to krwinki kwasochłonne będące jednym ze składników szpiku kostnego. Pełnią ważną rolę w organizmie, przyczyniają się do zwalczania pasożytów, odgrywają też rolę w przebiegu reakcji alergicznych. Bezwzględna liczba eozynofili jest stwierdzana na podstawie badania krwi. Eozynofile są aktywowane w przypadku wystąpienia niektórych chorób alergicznych oraz infekcji. Poziom eozynofili może zmieniać się pod wpływem stosowania niektórych leków.

Bóle kończyn, szczególnie w pozycji stojącej, obrzęk oraz znaczne poszerzenie żył to najczęstsze objawy żylnej choroby zakrzepowo – zatorowej kończyn dolnych. Nieprawidłowo leczona może doprowadzić do niewydolności oddechowej lub choroby płuc.

ergonomiczny, ergonomia, ergonomika, nauka zajmująca się zasadami i metodami dostosowania urządzeń i narzędzi do cech fizycznych i psychicznych człowieka,
ogólnie to , że coś jest ergonomiczne oznacza idealnie dopasowane do ciała lub potrzeb człowieka, np.: że jest łatwe w używaniu, poręczne, dobrze pasujące do dłoni, nogi, ciała, itp…

to grupa żeńskich hormonów płciowych, odgrywających ważną rolę w organizmie kobiety. Bez estrogenów niemożliwe byłoby rozmnażanie.

to zespół przyczyn składających się na powstanie czegoś albo nauka badająca przyczyny zjawisk, procesów, faktów, chorób.

leczenie chorób przy użyciu leków, stosowanie leków w celu zwalczania chorób lub ich objawów.

( czyt. fastfud ) z ang. dosłownie szybka żywność, rodzaj pożywienia szybko przygotowywanego i serwowanego na poczekaniu, na ogół taniego. Zwykle posiada ono wysoką wartość kaloryczną – zawiera dużą ilość tłuszczów i węglowodanów, przy równoczesnym niedoborze cennych dla organizmu substancji – błonnika, witamin i minerałów. Przeciwnicy tego typu odżywiania uważają, że regularne spożywanie produktów fast food prowadzi do chorób cywilizacyjnych takich jak otyłość, choroby nowotworowe, miażdżyca, choroby serca i wątroby. Współcześnie oblicze fast foodu zaczyna się zmieniać i coraz częściej zaliczane są do niego serwowane na poczekaniu sałatki.

(Fenoterolum) , organiczny związek chemiczny, lek rozszerzający oskrzela stosowany w leczeniu i zapobieganiu obturacji oskrzeli ( zapalenia oskrzeli ).

grupa organicznych związków chemicznych występujących w roślinach, spełniających funkcję barwników, przeciwutleniaczy i naturalnych insektycydów oraz fungicydów, chroniących przed atakiem ze strony owadów i grzybów.

(ambulatory phlebectomy) to usunięcie żylaka przez niewielkie nacięcie skórne za pomocą narzędzia przypominającego haczyk do szydełkowania. Jest to metoda znana od dawna, chętnie stosowana ze względu na natychmiastowy efekt leczenia. Metoda nadaje się do leczenia małych zmian w ramach tzw. chirurgii jednego dnia.

(surgical phlebectomy), jest to metoda inwazyjna zalecana głównie do leczenia dużych zmian naczyniowych, stosowana od lat.

zwany powszechnie gliceryną, (łac. Glycerolum) – organiczny związek chemiczny z grupy cukroli; najprostszy trwały alkohol trójwodorotlenowy (triol). Gliceryna jest stosowana przy produkcji kremów, pomadek i innych produktów kosmetycznych. Stanowi ważny surowiec do syntezy wielu różnorodnych związków chemicznych, m.in. niektórych gatunków mydeł. Oprócz zdolności do homogenizowania składników produktów kosmetycznych ma też własności nawilżające skórę. Prócz tego gliceryny używa się do produkcji materiałów wybuchowych (w procesie estryfikacji powstaje triazotan glicerolu), a także w garbarstwie (wysusza skórę dzięki silnym właściwościom higroskopijnym), ma zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym i skórzanym (wykorzystywana jest do produkcji: barwników), płynów hamulcowych i chłodniczych.

określa procentowo szybkość zwiększenia stężenia glukozy we krwi po spożyciu produktów w porównaniu ze zwiększeniem, jakie następuje po spożyciu tej samej ilości węglowodanów w postaci czystej glukozy. Mniejszy IG świadczy o mniejszym wzroście poposiłkowej glikemii.

( ŁG, obciążenie glikemiczne, gęstość glikemiczna ) jest to sposób oceny zawartości węglowodanów w pożywieniu. Opiera się na dwóch zmiennych: wartości indeksu glikemicznego (IG) oraz rozmiarze standardowej porcji.

określenie to określa lek szybko podnoszący poziom cukru, każdy opiekun powinien mieć go przy sobie jeżeli ma do opieki osobę chorą na cukrzycę (Hipoglikemię ). Potocznie glukagenem nazywa się produkty szybko podnoszące poziom cukru jak: soki wysoko-słodzone, glukoza w tabletkach, miód, cukierki typu landrynka, itd. Jak podopieczny ma niski cukier i jest przytomny to podajemy coś słodkiego do picia lub ssania. W przypadku utraty przytomności najlepiej jest szybko zbadać cukier- celem potwierdzenia niskiego cukru (utrata przytomności mogła być z innego powodu niż niski cukier). W przypadku potwierdzenia niskiego cukru podać  glukagon w postaci leku glukagenu.

Glukagon to hormon, który wydziela się w trzustce. Glukagon działa odwrotnie do insuliny – podwyższa stężenie cukru we krwi. Zbyt wysoki poziom glukagonu może świadczyć o wielu problemach ze zdrowiem.

to cukier prosty, który służy jako główne źródło energii w naszym organizmie. Wytwarza on glukozę z białek, tłuszczów, a przede wszystkim z węglowodanów. Wraz z krwiobiegiem glukoza dostarczana jest do każdej komórki naszego ciała. Aby ją wykorzystać, komórki potrzebują insuliny. Gdy poziom glukozy we krwi jest zbyt niski, dochodzi do hipoglikemii. W takim przypadku komórki nie mogą normalnie funkcjonować. Objawami hipoglikemii są: nerwowość, bóle głowy, stan splątania, drgawki, a nawet śpiączka. Glukoza przyjęta w pokarmie wchłaniana jest bezpośrednio do krwiobiegu, w rezultacie czego dochodzi do szybkiego wzrostu poziomu glukozy we krwi.

mieszanina białek roślinnych, gluteniny i gliadyny, występująca w ziarnach niektórych zbóż, np. pszenicy, żyta i jęczmienia. Podczas wyrabiania ciasta z mąki, zawarty w niej gluten w wyniku sieciowania tworzy z wodą strukturę przestrzenną nadającą ciastu ciągliwą konsystencję. Powoduje to uwięzienie pęcherzyków dwutlenku węgla powstającego w cieście, gdy podlega ono fermentacji, co z kolei odpowiada za wzrost jego objętości podczas „wyrastania”, a po wypieczeniu otrzymane pieczywo ma porowatą strukturę. Powodowana przez gluten ciągliwość ma również znaczenie w przypadku ciast, które nie podlegają fermentacji, ale są spulchniane za pomocą np. proszków do pieczenia lub, tak jak ciasta makaronowe, nie są w ogóle spulchniane.

narząd płciowy produkujący męskie albo żeńskie komórki rozrodcze. Ich zadaniem jest rozmnażanie płciowe. Gonady żeńskie to jajniki, a męskie- jądra.

system nawigacji satelitarnej, stworzony przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych, obejmujący swoim zasięgiem całą kulę ziemską. System składa się z trzech segmentów: segmentu kosmicznego – 31 satelitów orbitujących wokół Ziemi na średniej orbicie okołoziemskiej; segmentu naziemnego – stacji kontrolnych i monitorujących na Ziemi oraz segmentu użytkownika – odbiorników sygnału. Zadaniem systemu jest dostarczenie użytkownikowi informacji o jego położeniu.

Grypa żołądkowa, inaczej grypa jelitowa, to wirusowe zakażenie przewodu pokarmowego wywołane przez różne wirusy – nie są to jednak wirusy grypy. Grypa jelitowa jest bardzo zaraźliwa, często chorują całe rodziny, szczególnie dzieci. Podstawową zasadą profilaktyki grypy jest higiena osobista i pokarmowa (np. mycie rąk przed posiłkiem). Objawy grypy żołądkowej to przede wszystkim biegunka, mdłości i skurcze żołądka. Łatwo można ją pomylić z innymi problemami żołądkowymi.

Jest to gra w tworzenie słów, wymyślona przez Alfreda Buttsa w 1931 roku. Obecnie jedna z najpopularniejszych gier słownych na świecie. Prawa autorskie do nazwy Scrabble posiada firma Mattel oraz Hasbro (w USA i Kanadzie).

Gra jest przeznaczona dla 2, 3 lub 4 osób. Polega na losowaniu płytek z literami (jednocześnie gracz dysponuje siedmioma takimi płytkami, umieszczanymi na stojaku w sposób niewidoczny dla innych graczy) i kolejnym układaniu z nich słów na planszy o wymiarach 15×15 pól. Słowa układane są w sposób przypominający krzyżówkę. Pierwsze słowo powinno przechodzić przez pole H8 (środek planszy). Każdy kolejny wyraz musi wykorzystywać co najmniej jedną literę znajdującą się już na planszy, zatem nowo układane wyrazy bądź krzyżują się z już istniejącymi, bądź przedłużają je o kolejne litery. Gracz, który nie może (lub nie chce – ze względów taktycznych) ułożyć z posiadanych liter poprawnego słowa, albo pasuje, albo wymienia litery. Ułożone słowa są punktowane, przy czym grę wygrywa ten, kto łącznie (we wszystkich wykonanych ruchach) zdobędzie większą liczbę punktów niż każdy z przeciwników.

Eozynofile (eozynocyty), nazywane również krwinkami kwasochłonnymi, zawierają w cytoplazmie ziarnistości, które przy barwieniu eozyną zmieniają kolor na ceglastoczerwony. Należą do komórek układu immunologicznego, które odrywają zasadniczą rolę w zwalczaniu pasożytów oraz w reakcjach alergicznych. Eozynofile powstają w szpiku kostnym, później przemieszczają się do krwi i krążąc docierają do tkanek, gdzie się osiedlają. Podstawową funkcją tych krwinek jest niszczenie obcych białek, np. białek alergennych. Stwierdzenie eozynofilii we krwi pozwala przypuszczać, że zwiększona jest ich ogólna liczba w organizmie. Co może świadczyć o chorobie alergicznej, zakaźnej, hematologicznej, pasożytniczej, astmie oskrzelowej, a także katarze siennym, czy łuszczycy. Przyczyną obniżenia liczby granulocytów może być dur brzuszny, czerwonka, urazy, oparzenia, wysiłek fizyczny oraz działanie hormonów nadnerczy.

Gronkowiec złocisty jest bakterią wywołującą u ludzi bardzo wiele jednostek chorobowych. Co więcej, gronkowiec wytwarza enterotoksynę, której nie niszczy nawet wysoka temperatura. Zatrucie toksyną gronkowca złocistego może być równie groźne, co samo zakażenie bakterią.

Ziarna kefirowe, grzybki kefirowe – naturalne skupiska wielu populacji symbiotycznych mikroorganizmów o specyficznych właściwościach, tradycyjnie używane od stuleci w różnych społecznościach ludzkich jako naturalna kultura starterowa w procesie wytwarzania musującego napoju mlecznego – kefiru. Współcześnie wykorzystywane są zarówno w warunkach domowych, jak i na skalę przemysłową. Są to złożone, kuliste struktury o nieregularnym kształcie i barwie od białej do żółtawej, przypominające małe różyczki kalafiora. Mają od 5 do 35 mm średnicy. Są klapowane. Mają luźną, ale wyraźną teksturę. W skład ziaren kefirowych wchodzi wiele gatunków bakterii kwasu mlekowego i octowego oraz drożdży. Wszystkie te organizmy są powiązane ze sobą matrycą białek i polisacharydem o nazwie kefiran^[1]. Zachowują się jak jeden organizm. Mikroflora ziaren kefirowych jest znacznie zróżnicowana i złożona, tym samym trudna do zbadania i zrozumienia^[2].

Guz chromochłonny jest guzem wywodzącym się z rdzenia nadnerczy. Nazywa się go guzem hormonalnie czynnym, bowiem wydziela on aminy katecholowe, do których należy adrenalina i noradrenalina. Guz chromochłonny najczęściej atakuje osoby po 40. roku życia. Guz chromochłonny umiejscawia się najczęściej w nadnerczach, ale może zaatakować również pęcherz moczowy, gruczoł krokowy, worek osierdziowy lub pewne obszary szyi. Może występować obustronnie i mieć charakter złośliwy. Bywa przyczyną nadciśnienia tętniczego.

Guzki krwawnicze (hemoroidy, choroba hemoroidalna) rozwija się, gdy w guzkach w okolicach odbytu pojawi się stan zapalny. Wtedy wypełniają się krwią ponad miarę, są rozciągnięte i nie opróżniają się z krwi przed wypróżnieniem. Może temu towarzyszyć ból lub niewielkie krwawienie z odbytu. Konieczna jest wizyta u lekarza, aby wykluczyć poważniejsze schorzenia.

Hiperglikemia to stan, kiedy poziom cukru we krwi wzrasta ponad poziom prawidłowy. Może pojawić się po dużym posiłku lub w czasie choroby. Hiperglikemia zwykle nie jest poważnym stanem, jeżeli podwyższenie poziomu cukru we krwi trwa krótko, ale bardzo wysokie poziomy cukru mogą być przyczyną stanu zagrożenia życia, jeżeli nie są rozpoznane i prawidłowo leczone. Należy pamiętać, że przedłużone okresy nawet umiarkowanie podwyższonego poziomu cukru mogą prowadzić do poważnych powikłań cukrzycy. Prawie zawsze możesz obniżyć sobie poziom cukru we krwi we własnym zakresie. Objawy hiperglikemii: Wysoki poziom cukru sprawia, że chce Ci się pić i częściej oddajesz mocz. Możesz również mieć większy apetyt niż zwykle. Często czujesz się zmęczony i śpiący. Możesz mieć zaburzenia widzenia i skurcze w nogach. Te objawy są podobne do wczesnych objawów cukrzycy.

Hiperlipidemia to zaburzenia polegające na zwiększonej zawartości (stężenia) różnych tłuszczów w surowicy krwi. To zaburzenia metabolizmu lipidów, które mogą manifestować się jako podwyższone stężenie frakcji LDL cholesterolu lub też obniżenie frakcji HDL (hipercholesterolemia) i/lub wysokim stężeniem trójglicerydów (hipertrójglicerydemia).

http://bonavita.pl/hiperlipidemia-typy-objawy-przyczyny-i-leczenie-wysokiego-poziomu-tluszczow-we-krwi

Plastry wykonane z materiałów hipoalergicznych, czyli nie uczulających, nie wywołujących alergii.

obniżenie się zawartości glukozy we krwi poniżej normy fizjologicznej.

to choroba endokrynologiczna wywołana nadmiernym wydzielaniem jednego z mineralokortykosteroidów – aldosteronu. Jej inne nazwy to hiperaldosteronizm pierwotny lub wtórny, a także nadczynność kory nadnerczy. Nadmierny poziom aldosteronu powoduje zwiększone wydalanie potasu z jednoczesnym zatrzymaniem sodu. Nadczynności kory nadczerczy często towarzyszy nadciśnienie tętnicze. W leczeniu hiperaldosteronizmu znaczenie ma dieta uboga w sód, a bogata w potas.

Jest endogennie powstającym aminokwasem siarkowym niepełniącym w organizmie funkcji budulcowych. Powstaje z metioniny dostarczonej w pożywieniu (mięso i jego przetwory), a przekształcana jest w cyklu przemian do cysteiny. Zasadniczo jest pewnego rodzaju spoiwem metabolicznym, powstającym praktycznie w każdej komórce. Niestety w wyniku licznych badań okazało się, że aminokwas ten w nadmiarze zdolny jest do siania spustoszenia w organizmie ludzkim. Po pierwsze został nazwany cholesterolem XXI w., co samo w sobie wiele mówi o jego charakterze. U chorujących na Parkinsona podwyższony poziom homocysteiny powoduje przyspieszenie obumierania komórek wydzielających dopaminę, co występuje zwłaszcza wśród przyjmujących L-dopę (lek podstawowy w leczeniu tego schorzenia).

http://bonavita.pl/homocysteina-rola-szkodliwosc-badanie-normy-dieta-modulatory-i-czynniki-ryzyka

Nazwa przywołuje skojarzenia ” dobrej przystani ” w której utrudzeni wędrowcy spotykają się z życzliwym przyjęciem ( z łac. hospes – gość ). Pierwsze Hospicja powstawały w IV wieku, czasy budowania katedr były także czasami hospicjów budowanych przy klasztorach jako miejsca odpoczynku dla podróżnych i chorych. Dzisiaj hospicja to miejsca gdzie medycyna i nauka przegrywa z chorobą i można jedynie uporczywie przedłużać życie pod okiem wolontariuszy i zespołu opiekunów. Z Hospicjum nierozerwalnie związane jest pojecie ZESPOŁU HOSPICYJNEGO czyli grupy osób do której należą: lekarze, pielęgniarki, pracownicy socjalni, wolontariusze i duchowni a których zadaniem jest wszechstronne wsparcie pacjenta od strony medycznej i duchowej oraz wsparcie dla jego rodziny.

to silnie higroskopijne substancje, dobrze rozpuszczalne w wodzie, które mają zdolność do trwałego wiązania i zatrzymywania wody z otoczenia, dzięki czemu pełnią one rolę naturalnego rezerwuaru wody w skórze.

hydrokoloidowe – samoprzylepne, utrzymują stałą temperaturę , zapobiegają wyschnięciu rany, zapobiegają powstaniu strupa, lekko kwaśny odczyn pod opatrunkiem co stwarza niekorzystne środowisko dla rozwoju bakterii. Stymulują angeogenezę (gr. angeion = naczynie + genesis = pochodzenie, powstawanie – proces tworzenia się naczyń włosowatych ) i proces ziarninowania. Wspierają aktywność enzymów autolitycznych rozpuszczających uszkodzone tkanki martwicze i usprawniają oczyszczanie rany. Skuteczne w leczeniu ran powierzchownych i głębokich z tkanką martwiczą, ziarninujących. Nie stosuje się gdy jest rozpoznana infekcja rany. Maksymalnie 7 dni. Odpowiednie dla stosowania na odleżyny II-V stopnia. Stosowane w postaci płytki, pasty, żelu.

hydrożelowe – występuje w postaci płytki i żelu, wysoce uwodnione(90-95% wody), wspomagają oczyszczanie rany, usuwanie tkanek martwiczych, stosowane w początkowej fazie leczenia odleżyny. Stosuje się przez 12-24 godziny. W przypadku rany czystej do 3 dni.

przeznaczony dla osób o skórze wrażliwej, skłonnej do uczuleń (cecha kremu, mydła, toniku itp.)’: Hipoalergiczny krem do rąk. Mydla hipoalergiczne.UWAGA: Stosowany na etykietkach i w ulotkach reklamowych zapis: hypoalergiczny, jest niepoprawny, gdyż grecką cząstkę hypo ‘pod’ oddaje się w polszczyźnie przez: hipo np. hipodermia, hipotaksa.

jest przymiotnikiem używanym przede wszystkim w medycynie, oznaczającym powstający spontanicznie albo mający niejasne lub nieznane podłoże (przyczynę). Pochodzi z greckiego ἴδιος (idios) – własny + παθος (pathos) – cierpienie, czyli w wolnym tłumaczeniu “chorobę samą z siebie”.

przeciwciało, antyciało (określenie bliskoznaczne: immunoglobulina ) – rodzaj białka wydzielanego przez komórki plazmatyczne (czyli pobudzone limfocyty B) w przebiegu odpowiedzi odpornościowej typu humoralnego. Charakteryzuje się ono zdolnością do swoistego rozpoznawania antygenów.

odpowiedź odpornościowa, odpowiedź immunologiczna, reakcja odpornościowa lub immunologiczna – całokształt zmian, jakie zachodzą w organizmie pod wpływem kontaktu z antygenem.

odczulanie (medycznie immunoterapia swoista) jest jedynym przyczynowym leczeniem alergii. Odczulanie tak naprawdę jest jedyną drogą prowadząca do wyleczenia się z alergii. Polega ono na wielokrotnym podawaniu coraz to większych dawek alergenu (substancji powodującej uczulenia), na który uczulona jest dana osoba.

obniżenie lub całkowity zanik aktywności substancji biologicznie czynnych, zazwyczaj białek (enzymu, receptora), spowodowany zmianą ich struktury przestrzennej.

wstrzyknięcie leku lub środka diagnostycznego, wtłaczanie lub wtryskiwanie cieczy bądź gazów.

w skrócie ACEI (z ang. angiotensin-converting-enzyme inhibitors) – grupa leków stosowanych w terapii nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, choroby niedokrwiennej serca, cukrzycowej chorobie nerek i nefropatii nadciśnieniowej oraz cukrzycy i zespołu metabolicznego. Pierwszym ACEI wprowadzonym na rynek był kaptopryl. Od tego czasu w terapii znalazło miejsce kilkunastu przedstawicieli tej grupy. Mechanizm ich działania polega na hamowaniu aktywności enzymu konwertującego angiotensynę, a przez to wykazują działanie hipotensyjne, nefroprotekcyjne (hamują białkomocz i postęp niewydolności nerek), przeciwmiażdżycowe.

odwrotnym działaniem do inhibitora charakteryzuje się inicjator. Inhibitory korozji to substancje, które już w niewielkim stężeniu powodują spowolnienie lub zatrzymanie korozji metali lub ich stopów. W biologii istotne są inhibitory enzymów, zwane również truciznami enzymów.

wskaźnik glikemiczny (ang. glycemic index, GI) – klasyfikacja produktów żywnościowych na podstawie ich wpływu na poziom glukozy we krwi w 2-3 godziny po ich spożyciu

jest hormonem wydzielanym przez trzustkę, przez tzw. komórki B wysp Langerhansa. Pełni ona wiele ważnych funkcji w organizmie, bierze udział m.in. w metabolizmie białek, węglowodanów i tłuszczów. Wzrost stężenia glukozy we krwi po spożyciu posiłku stanowi bodziec do produkcji insuliny.

inaczej terpeny (ś.łc. terpentinus ‘terpentynowy’) biochem. naturalne związki org. pochodzenia roślinnego, występujące gł. w terpentynie, olejkach eterycznych i żywicach Izoprenoidy zaliczane są w większości do lipidów.

nalewka jodowa (łac. Iodi solutio spirituosa, Tinctura Jodi) , rozcieńczony roztwór jodu w etanolu o stężeniu ok. 90°^[1] (90 % obj.) z dodatkiem jodku potasu jako środka solubilizującego. Jest to ciemnobrunatna, klarowna ciecz. Służy do dezynfekcji skóry przy obtarciach i niewielkich zranieniach. Może być też używana do uzdatniania wody.

płyny ustrojowe człowieka, zarówno te znajdujące się wewnątrz, jak i na zewnątrz każdej komórki organizmu, są bogate w jony a szczególnie ważne dla organizmu są jony sodowe, potasowe i chlorkowe, dlatego ich stężenie w organizmie jest najwyższe. Dzięki nim każdy płyn w organizmie (np. krew, pot) ma lekko słony smak.

to niedorozwinięte pączki kwiatowe kaparu ciernistego, marynowane lub konserwowane. Obecnie są używane jako przyprawa w kuchni, jednak dawniej – ze względu na swoje właściwości lecznicze – znalazły szerokie zastosowanie w medycynie ludowej. Były uznawane za afrodyzjak, a także środek wspomagający pracę układu pokarmowego i wątroby, ograniczający wzdęcia i mający właściwości przeciwreumatyczne. Kapary w około 83 proc. składają się z wody. Resztę stanowią liczne pierwiastki mineralne, witaminy (zwłaszcza witamina C i A), a także saponozydy steroidowe (mają działanie wykrztuśne, moczopędne, wzmagają wydzielanie śluzu i przyspieszają metabolizm tłuszczów). Jednak za najważniejsze składniki kaparów uznaje się polifenole.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/co-jesz/kapary-wlasciwosci-wartosci-odzywcze-i-zastosowanie_43739.html

to określenie obejmujące grupę chorób serca, które prowadzą do jego dysfunkcji, a które nie są związane z wadami wrodzonymi serca, nadciśnieniem tętniczym czy chorobą wieńcową. Kardiomiopatia, czyli nieprawidłowe działanie serca, może mieć wiele przyczyn. Sprawdź, jakie są rodzaje kardiomiopatii serca.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-krwionosny/kardiomiopatia-choroba-miesnia-sercowego_38136.html

inaczej Zaćma (katarakta, łac. cataracta) – wrodzona lub degeneracyjna choroba oczu, prowadząca do zmętnienia soczewki. Jest jedną z przyczyn ślepoty. Polega na powstawaniu plamek lub zmętniałych obszarów na zwykle przezroczystej soczewce oka, co utrudnia promieniom świetlnym przedostanie się do siatkówki, a w konsekwencji prowadzi do upośledzenia ostrości wzroku. Im większe zmętnienia na soczewce oka, tym większe pogorszenie ostrości wzroku następuje u chorego.

to organiczne związki chemiczne powstające w organizmie w wyniku przemian aminokwasu tyrozyny. W 50% krążą one we krwi w postaci związanej z białkami osocza.

Są wytwarzane głównie w rdzeniu nadnerczy oraz w mniejszych ilościach w ciałkach przyzwojowych współczulnych w przestrzeni zaotrzewnowej, na brzuszno-bocznej powierzchni aorty, na wysokości odejścia tętnicy krezkowej dolnej (tak zwany narząd Zuckerkandla).

(inaczej plecy okrągłe) to choroba kręgosłupa, której cechą charakterystyczną jest nadmierne wygięcie kręgosłupa ku tyłowi w odcinku piersiowym i krzyżowym. Nieleczona kifoza może nie tylko się pogłębić i doprowadzić do powstania garbu, lecz także dać poważne powikłania, np. problemy z oddychaniem.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/kregoslup/kifoza-okragle-plecy-hiperkifoza-przyczyny-objawy-leczenie-i-cwiczenia_33614.html

(gr. kinesis – ruch) – leczenie ruchem, gimnastyka lecznicza. Podstawą tej dziedziny fizjoterapii są ćwiczenia ruchowe. Ruch staje się środkiem leczniczym, mającym wpływ na cały organizm.

państwo w Azji Środkowej. Graniczy z Chinami, Kazachstanem, Tadżykistanem i Uzbekistanem.

znany jest przede wszystkim jako “hormon stresu”. W sytuacjach stresowych jego stężenie wzrasta i wówczas organizm ma motywację do działania. Jednak podwyższony poziom kortyzolu, podobnie jak jego niski poziom, może także pojawić się w przebiegu licznych chorób, także tych nowotworowych.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/hormony/kortyzol-powyzej-i-ponizej-normy-interpretacja-wynikow_36523.html

zwężenie cieśni aorty (coarctation of the aorta – CoA) polega na przewężeniu światła aorty w odcinku jej cieśni, tj. pomiędzy tętnicą podobojczykową lewą a przyczepem przewodu tętniczego Botalla. Wada ta stanowi 5–10% wrodzonych wad serca; 3-krotnie częściej występuje u chłopców.
Koarktacja aorty występuje w 2 postaciach: niemowlęcej i dorosłych.

organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną (gdy źródłem jest herbata), guaraniną (gdy pochodzi z guarany) i mateiną (gdy pochodzi z yerba mate).

nasze serca biją miarowo z częstotliwością 60–80 uderzeń na minutę. W czasie snu częstotliwość ta jest mniejsza i wynosi 40–60, a podczas wysiłku rośnie do 90–180 uderzeń na minutę. Serce bije też szybciej, kiedy się boimy, denerwujemy czy jesteśmy podnieceni. Wtedy mówimy, że kołacze, ale bije ono miarowo. Jednak w przypadku migotania przedsionków drżą one 400-600 na minutę, a rytm komór czyli kolokwialnie pompy serca jest niemiarowy i może się wahać od 50 do 190 na minutę. Pacjenci odczuwają to jako kołatanie. Dlatego każde zmiany rytmu serca niewywołane stanem emocjonalnym czy wysiłkiem, trzeba skonsultować z lekarzem. Niestety, migotanie przedsionków może przebiegać również ze zbyt wolnym, a nawet prawidłowym rytmem serca i chorzy nie czują, że mają arytmię.

inaczej glej (ang. glia cells) wchodzą w skład tkanki nerwowej i towarzyszą komórkom nerwowym (neurony). Przez naukowców nazywane są one neuroglejem. Komórki glejowe pełnią wiele różnorodnych funkcji są to m.in.:

• funkcja ochronna
• współtworzenie bariery brew – mózg
• tworzenie osłonek mielinowych aksonów
• synteza enzymów
• wytwarzanie neuroprzekaźników
• odżywienie komórek nerwowych
• Komórki glejowe są w stanie regenerować uszkodzone aksony w rdzeniu kręgowym. Ich funkcja jest nieoceniona dla organizmu.

Mezenchymalne komórki macierzyste (MSC) to multipotencjalne, samoodnawiające się komórki niehematopoetyczne obecne w wielu tkankach organizmu, takich jak mięśnie, tkanka tłuszczowa, fibroblasty, chrząstki, ścięgna i tkanka nerwowa. Tkanki mezenchymalne poza komórkami prekursorowymi ukierunkowanymi na różnicowanie w określonym kierunku, uczestniczącymi w procesach regeneracji, zawierają także nieukierunkowane komórki macierzyste, które mogą różnicować się w kierunku różnych linii komórkowych (kości, mięsni, tkanki tłuszczowej itd.). Dotychczas odkryto kilka źródeł efektywnego pozyskiwania komórek MSC takich jak szpik kostny, tkanka tłuszczowa, krew pępowinowa, łożysko, miazga zębowa, mięśnie szkieletowe i inne. Dzięki temu komórki MSC są postrzegane jako przyszłość medycyny regeneracyjnej w zakresie kardiologii, ortopedii, czy też procedur medycznych związanych z funkcją wątroby, nerek, czy trzustki.

mastocyty, komórki wchodzące w skład tkanki łącznej, występujące w skórze, błonach śluzowych i układzie limfatycznym. Odgrywają olbrzymią rolę w mechanizmie alergii, ze względu na zawartość mediatorów tkankowych takich jak: histamina, serotonina czy heparyna, zmagazynowanych w ziarnistościach komórkowych.

Kortykosteroidy są to hormony kory nadnerczy wytwarzane w naturalny sposób w naszym organizmie i warunkujące wiele procesów życiowych. Hormony te wykazują bardzo silne i różnorodne działania: przeciwzapalne, przeciwobrzękowe, przeciwalergiczne, immunosupresyjne, regulujące przemiany węglowodanów, białek i tłuszczów.

Krążenie płucne, krążenie małe lub mniejsze, krwiobieg mały – część układu krążenia obejmująca lewy przedsionek serca, prawą komorę serca, pień płucny, tętnice płucne (pień płucny) i żyły płucne (prowadzące krew do lewego przedsionka serca).

Kosmki jelitowe – jako jeden z elementów układu pokarmowego – znajdują się na całej powierzchni wewnętrznej jelita cienkiego. Biorą udział we wchłanianiu składników odżywczych.

(łac. cortex = „kora”, „łupina”, „skórka”)^[2], hydrokortyzon – organiczny związek chemiczny, naturalny hormon steroidowy wytwarzany przez warstwę pasmowatą kory nadnerczy, główny przedstawiciel glikokortykosteroidów. Wywiera szeroki wpływ na metabolizm, bywa nazywany hormonem stresu^[3] na równi z adrenaliną. Powstaje z 11-β-deoksykortyzolu przy udziale 11β-hydroksylazy^[4] w warstwie pasmowatej kory. Przewlekły nadmiar kortyzolu we krwi prowadzi do charakterystycznego przemieszczenia się depozytów tkanki tłuszczowej (bawoli kark, twarz księżyc w pełni, otyłość brzuszna, chude kończyny), ścieńczenia skóry, powstania rozstępów o charakterystycznej różowej barwie, trądziku oraz insulinooporności co stanowi obraz zespołu Cushinga.

Kwas kromoglikanowy (także kromoglikan, w postaci soli sodu – kromoglikan dwusodowy) – wprowadzony do użytku w 1965 roku lek z grupy kromonów o działaniu zapobiegawczym przeciwalergicznym.

określające zespół okoliczności zewnętrznych i wewnętrznych, wpływających na dany układ w taki sposób, iż zaczynają się i trwają w nim zmiany. Rezultatem tych zmian może być jakościowo nowy układ lub nowa struktura i funkcja w układzie istniejącym.

Kwasy omega-3 pomagają zapobiec chorobom, zachować młodość i poprawić nastrój. Dzięki odpowiedniej dawce kwasów tłuszczowych omega-3 unikniesz np. zwyrodnienia plamki żółtej, choroby Alzheimera, alergii czy chorób serca. Kwasy omega-3 są niezbędne zwłaszcza kobietom w ciąży i małym dzieciom.

Kwasy omega-3 stanowią wyjątkowy budulec naszych komórek. Dzięki nim błona komórkowa lepiej funkcjonuje, a to usprawnia wszystkie procesy życiowe. Nie sposób wyliczyć wszystkie korzyści, jakie nam dają kwasy omega-3.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zywienie/zasady-zywienia/kwasy-omega-3-wyjatkowy-budulec-naszych-komorek_35586.html

Kwas foliowy jest witaminą z grupy B. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa folianum, czyli liść. Kwas foliowy to inaczej witamina B9. Znany jest także jako folacyna, folan i kwas pteroiloglutaminowy. Jest jasnożółtą substancją, która rozpuszcza się w wodzie, ulega zniszczeniu pod wpływem wysokiej temperatury, promieni słonecznych czy nieodpowiedniego pH. Kwas foliowy łatwo może ulec zniszczeniu podczas przyrządzania potraw – gotowania ich, pieczenia. Ponadto im dłużej ulega przechowywaniu, tym trudniej jest przyswajalny, gdyż ulega utlenieniu.

organiczny związek chemiczny z grupy wielonienasyconych kwasów tłuszczowych typu ω-3 (omega-3). Należy do egzogennych kwasów tłuszczowych (NNKT). Zawiera 6 izolowanych wiązań podwójnych. Jego źródłem są algi oraz ryby, które odżywiają się algami.

DHA cechuje się wieloma korzystnymi działaniami dla organizmu. Spożywany w pokarmach powoduje zmniejszenie stężenia triacylogliceroli we krwi. Natomiast niedobór kwasu dokozaheksaenowego zmniejsza stężenie serotoniny w mózgu^[2], a także może mieć związek z występowaniem ADHD i choroby Alzheimera^{[potrzebny przypis]}. Istnieją przesłanki wskazujące, że niski poziom DHA w diecie przyczyniać się może do chorób układu krążenia, układu odpornościowego i wielu zaburzeń zdrowia psychicznego^[3].

(łac. acidum acetylsalicylicum), potocznie aspiryna (od niem. Aspirin) – organiczny związek chemiczny, acetylowa pochodna kwasu salicylowego, popularny środek o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym^[1] oraz, przy długotrwałym stosowaniu, przeciwzakrzepowym. Jest składnikiem wielu leków złożonych.

należy do grupy leków osmotycznych o działaniu łagodnie przeczyszczającym. Jest syntetycznym dwucukrem składającym się z galaktozy połączonej z fruktozą. Nie podlega procesowi trawienia w jelicie cienkim; jest wchłaniana w niewielkim stopniu. W niezmienionej postaci dociera do jelita grubego, gdzie pod wpływem flory bakteryjnej zostaje rozłożona do dwutlenku węgla i kwasów organicznych, które na drodze osmotycznej zwiększają ilość wody w jelicie grubym, pobudzają jego perystaltykę oraz zmiękczają masy kałowe. Laktuloza powoduje zakwaszenie treści jelita grubego, przez co przyspiesza reakcję przekształcania amoniaku do jonów amonowych oraz zmniejsza wchłanianie amoniaku do krwi; prowadzi to do zmniejszenia stężenia amoniaku we krwi. Działanie laktulozy rozpoczyna się 24–48 h po podaniu p.o. Laktuloza w dawkach terapeutycznych nie powoduje podrażnienia nabłonka jelitowego, nie wpływa na procesy wchłaniania substancji zjonizowanych ani nie wywołuje utraty białka. 0,1–1,2% dawki laktulozy wchłania się do krążenia systemowego, a następnie jest wydalana w formie niezmienionej z moczem.

medycyna fizykalna, fizykoterapia, różnego rodzaju zabiegi wykorzystujące zjawiska fizyczne w celach leczniczych. Fizykoterapię można podzielić na: Elektroterapia: Prąd stały, Galwanoterapia, Jontoforeza (Jonoforeza), Kąpiele elektryczno-wodne, Prąd małej częstotliwości, Elektrostymulacja, Impulsy trójkątne, Impulsy prostokątne, Prąd faradyczny, Prąd neofaradyczny, Przezskórna stymulacja nerwów – TENS, Prądy diadynamiczne – Prądy DD, czyli prądy Bernarda, Prąd średniej częstotliwości, Prądy interferencyjne Nemeca, Prądy stereointerferencyjne, Modulowane prądy średniej częstotliwości, Pola elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości, Diatermia krótkofalowa, Diatermia mikrofalowa, Magnetoterapia: oddziaływanie polem magnetycznym, Magnetostymulacja, Ultrasonoterapia – Ultradźwięki, Aerozoloterapia: Wziewania, Haloterapia, Balneoterapia: Woda mineralna, Borowina, Kąpiel, Kąpiel solankowa, Kąpiel kwasowęglowa, Kąpiel siarkowodorowa, Klimatologia i lecznictwo uzdrowiskowe, Laseroterapia: Helioterapia – kąpiele słoneczne, Światłolecznictwo, Promieniowanie podczerwone, Promieniowanie nadfioletowe, Hydroterapia: kąpiele, półkąpiele, natryski, polewania, okłady w tym, Bicze szkockie, Termoterapia: oddziaływanie temperaturą, Krioterapia: oddziaływanie zimnem, Krioterapia miejscowa: np. owiewanie zimnym powietrzem, Krioterapia ogólna: np. zabieg w kriokomorze, Ciepłolecznictwo: Sauna, Łaźnia sucha – Łaźnia rzymska, Parafina,

diuretyki, natriuretyki – grupa leków, których działanie polega na zwiększaniu diurezy (diureza w medycynie, ogół zjawisk związanych z procesem wydalania moczu).

przeciwbólowe to bardzo silne leki, hamują bowiem przekazywanie informacji bólowych w układzie nerwowym, poprzez wpływ na receptory opioidowe. Wyróżnia się trzy grupy leków opioidowych – agonistów, antago-agonistów i antagonistów receptorów. Takie leki silnie zwalczają ból, jednak posiadają także duże działania niepożądane, przede wszystkim duża część z nich powoduje uzależnienie. Lekiem odniesienia wszystkich leków tej grupy terapeutycznej jest morfina.

niejednorodna grupa leków, które podane ogólnie lub miejscowo wywierają niepożądane, toksyczne i uszkadzające działanie na narząd słuchu. Różnią się między sobą pod względem farmakologicznym i wskazań terapeutycznych. Ototoksyczne działanie leków może ujawnić się na każdym odcinku drogi słuchowej, jednak najbardziej podatny na ich toksyczne działanie jest ślimak.

Lewodopa należy do najskuteczniejszych leków stosowanych w chorobie Parkinsona. Jako prekursor dopaminy przekracza barierę krew–mózg, której ona sama nie jest w stanie przekroczyć. Następnie w ośrodkowym układzie nerwowym jest metabolizowana do dopaminy przy udziale dekarboksylazy aromatycznych L-aminokwasów, co skutkuje zwiększeniem stężenia tego neuroprzekaźnika w mózgu.

Sterydy (a właściwie steroidy), dzięki silnym właściwościom przeciwzapalnym są niezastąpione w leczeniu wielu poważnych chorób u dzieci i dorosłych. Ale sterydoterapia powinna odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza, bowiem ich przyjmowanie wiąże się z poważnymi skutkami ubocznymi.  Leki sterydowe mają bardzo szerokie spektrum działania. Sterydy (steroidy) podaje się jako leki przeciwzapalne, ale ze względu na wiele skutków ubocznych zaleca się wówczas, kiedy korzyści wynikające z ich przyjmowania przeważają nad skutkami ubocznymi sterydoterapii. Gdy człowiek się skaleczy lub złapie infekcje, organizm wydziela dużo kortyzolu (naturalnego glikokortykoidu, czyli sterydu), którego zadaniem jest zatrzymanie odczynu zapalnego. Osiąga to, hamując wytwarzanie przeciwciał, napełzanie leukocytów do miejsca zakażenia i produkcje substancji prozapalnych, np. cytokin. To najważniejsze mechanizmy działania leków sterydowych, które wykorzystuje się w leczeniu wielu stanów zapalnych szkodliwych dla zdrowia.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/sterydy-steroidy-dzialanie-i-skutki-uboczne-kiedy-stosuje-sie-sterydy_38038.html

stanowią jeden z elementów budowy leukocytów, czyli białych krwinek. Ich podstawowym zadaniem jest rozpoznawanie zagrożenia i ochrona organizmu przed chorobami przenoszonymi przez bakterie, wirusy lub grzyby. Medycyna wyróżnia dwa rodzaje limfocytów – T oraz B. Zbyt niski poziom limfocytów to tzw. limfocytopenia. Pojawia się ona w zastoinowej niewydolności serca oraz w rozszerzeniu naczyń chłonnych jelit. Zbyt niski poziom limfocytów może towarzyszyć niedokrwistości aplastycznej. Niedobór tych krwinek występuje także: przebiegu złośliwej choroby nowotworowej, np. choroba Hodgkina, podczas zakażenia HIV, toczniu układowym. Obniżone limfocyty u dziecka lub osoby dorosłej występuje w przebiegu niewydolności nerek. Za mało limfocytów obserwuje się także u osób poddawanych chemioterapii i radioterapii, a także podczas drenażu przewodu piersiowego. Niedobór limfocytów pojawia się też w czasie leczenia glikokortysteroidami. Podwyższone limfocyty (limfocytoza) to stan, w którym stwierdza się limfocyty podwyższone. Za dużo limfocytów występuje w przypadku: przewlekłego zakażenia bakteryjnego np. krztuścem, gruźlicą, zakażeń irusowych np. świnki, różyczki, odry, mononukleozy zakaźnej, cytomegalowirusa, wirusowego zapalenia wątroby, toksoplazmozy, neutropenii ze względną limfocytozą, białaczki limfocytowej, szpiczaka limfatycznego, choroby Crohna. Podwyższony poziom limfocytów towarzyszy także wrzodziejącemu zapaleniu jelit, zapaleniu naczyń, chorobie Addisona i względnej tyreotoksykozie (nadmiarze hormonów tarczycy). Podwyższone limfocyty u dziecka i osoby dorosłej mogą także świadczyć o nadwrażliwości na przyjmowane leki.

Tłuszcze (Lipidy) należą do dużej grupy naturalnych związków organicznych, nierozpuszczalnych w wodzie, natomiast rozpuszczalnych w rozpuszczalnikach organicznych takich jak eter etylowy, eter naftowy, chloroform, benzen, aceton itd. Do lipidów zalicza się też pochodne lipidów naturalnych i pokrewne im związki, które zachowują cechy lipidów. Lipidy występują we wszystkich żywych organizmach. W roślinach są one obecne przede wszystkim w nasionach i w miąższu owoców, a w organizmach zwierząt w różnych narządach lub jako wyodrębniona tkanka tłuszczowa.

to wielkocząsteczkowy kompleks hydrofobowego rdzenia lipidowego, który zawiera estry cholesterolu i trójglicerydy oraz polarnej powłoki zawierającej fosfolipidy, wolny cholesterol i białka, określane mianem apolipoprotein, które odgrywają ważną rolę w metabolizmie i transporcie lipidów.

(z ang. low-density lipoprotein) – heterogenna populacja lipoprotein Jest to główny transporter cholesterolu z wątroby do innych narządów (przede wszystkim nerek, mięśni i kory nadnerczy). Większość cholesterolu w osoczu krwi występuje w formie LDL, której prawidłowe stężenie w surowicy to poniżej 135 mg/dl (3,5 mmol/l).

to choroba przewlekła, prowadząca do nieodwracalnych uszkodzeń tego narządu. Powodują ją m.in. wirusy, choroby autoimmunologiczne i toksyny, w tym alkohol. Marskość polega na włóknieniu miąższu wątroby, niszczącym jej strukturę.

mediatory reakcji zapalnej, występują gdy patogen pokona zewnętrzną barierę i rozpoczyna się zapalenie, wówczas obudzeniu ulegają komórki tuczne, komórki dendrytyczne oraz makrofagi , które fagocytują (fagocyt, czyli komórka żerna, każda komórka zdolna do fagocytozy – wchłonięcia i zniszczenia organizmu chorobotwórczego ) i wówczas wydzielają mediatory reakcji zapalnej. Najważniejsze mediatory to aminy biogenne (np. histamina), peptydy (np. bradykinina, komplement) i pochodne kwasu arachidonowego (prostaglandyny i leukotrieny).

to komórki pigmentowe, które odpowiedzialne są za produkcję oraz magazynowanie melaniny. Produkcja melaniny przez melanocyty zachodzi w procesie melanogenezy. Komórki te mają niewielką objętość i składają się z jądra oraz wielu długich wypustek cytoplazmatycznych. Występują w oponach mózgowo-rdzeniowych, błoniach naczyniowych oka, tęczówce, warstwie podstawnej naskórka oraz w uchu wewnętrznym.

organiczny związek chemiczny, aminokwas kodowany, obojętny elektrycznie. Obok cysteiny jest jednym z dwóch aminokwasów zawierających siarkę. Występuje w dużych ilościach w kazeinie mlekowej, białku jaj.

grupa nowotworów złośliwych wywodzących się z tkanki łącznej, dzielą się na dwie duże podgrupy: mięsaki tkanek miękkich (powstają w obrębie tkanki tłuszczowej, mięśniowej, włóknistej) i mięsaki kości. Mimo że występuje ponad 100 podtypów mięsaków tkanek miękkich, można stwierdzić, że większość z nich charakteryzuje się bardzo agresywnym przebiegiem. Wprawdzie rzadko przerzutują do węzłów chłonnych, jednak nierzadko dają przerzuty odległe (przede wszystkim do płuc). Prawdopodobieństwo wystąpienia przerzutów wzrasta proporcjonalnie do wielkości guza.

komórki nieneuronalne centralnego układu nerwowego, tkankowo specyficzne, rezydentne makrofagi kontrolujące homeostazę i biorące udział w odpowiedzi immunologicznej.

najłatwiej je zidentyfikować przerywając strumień moczu podczas sikania – to właśnie o te mięśnie chodzi. Napinając je, jednocześnie zaciskasz zwieracze odbytu, cewki moczowej.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/choroby-kobiece/wzmocnij-miesnie-kegla-cwiczenia_35123.html

to najczęstsze zaburzenie rytmu serca. Migotanie przedsionków jest bardzo groźne, ponieważ może doprowadzić do udaru niedokrwiennego mózgu, który może zakończyć się niepełnosprawnością lub śmiercią.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-krwionosny/migotanie-przesionkow-przyczyny-objawy-i-leczenie_42205.html

to sieć drobnych naczyń znajdujących się pomiędzy tętniczką końcową a żyłką. Obejmuje naczynia włosowate, tętniczki, drobne żyłki, naczyńka chłonne i połaczenia tętniczo-żylne. Gęsta sieć mikrokrążenia istnienie w wątrobie, nerkach, mięśniach, czy tarczycy, słabo rozwiniętą się ma tkanka łączną, nie posiadają mikrokrążenia chrząstki i naskórek (ale nie skóra).

już wiele lat temu został obalony mit, że bóle, jakie odczuwamy po wysiłku fizycznym są związane z zakwasami mięśni. Dzieje się tak, dlatego, że zakwasy znikają już po kilku godzinach po wysiłku, , zaś mikrourazy możemy odczuwać nawet jeszcze przez kilka dni i takie mikrourazy dotyczą naszych mięśni, a dokładnie rzec biorąc włókienek mięśniowych.

Musli, müsli, mieszanka płatków zbożowych, bakalii, orzechów i suszonych owoców, jest spożywana przede wszystkim z mlekiem lub jogurtem, najczęściej na śniadanie.

państwo śródlądowe w środkowowschodniej Azji. Od północy graniczy z Rosją, a od wschodu, zachodu i południa z Chinami. Stolicą i największym miastem jest Ułan Bator, gdzie zamieszkuje ok. 47% populacji całego kraju.

(także: jogurt zreformowany), pasteryzowany napój mleczny z mleka ukwaszonego zakwasem czystych kultur bakterii Thermobacterium intestinale, słodzony lub niesłodzony.

karta kredytowa płatności za drobne zakupy. Maksymalna kwota wypłaty wynosi 125 euro

Nefropatia cukrzycowa (inaczej cukrzycowa choroba nerek) należy do przewlekłych powikłań cukrzycy. Ryzyko uszkodzenia nerek u chorych na cukrzycę jest 12-17 razy większe niż u osób na nią niechorujących.

Choroby neurodegeneracyjne związane są z postępującymi uszkodzeniami komórek budujących struktury należące do układu nerwowego. Schorzenia te są groźne głównie z tego względu, że dojrzałe komórki układu nerwowego (z bardzo nielicznymi wyjątkami) nie mają tendencji do regeneracji czy do powielania się – uszkodzenia dokonywane w obrębie tej tkanki zwyczajnie nie są możliwe do naprawienia. Choroby neurodegeneracyjne to m. in. choroba Alzheimera czy encefalopatie gąbczaste. Większość z tych chorób znanych jest w medycynie od dawna, wciąż jednak znajdują się one w centrum zainteresowania wielu badaczy – przyczyną takiej sytuacji jest to, że lekarze wciąż nie dysponują zadowalającymi metodami leczenia chorób neurodegeneracyjnych. http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-nerwowy/choroby-neurodegradacyjne-przyczyny-rodzaje-objawy-leczenie_44473.html

rodzaj elektrycznie pobudliwej komórki zdolnej do przetwarzania i przewodzenia informacji w postaci sygnału elektrycznego. Neurony są podstawowym elementem układu nerwowego zwierząt. Najwięcej neuronów znajduje się w ośrodkowym układzie nerwowym w skład którego wchodzi mózgowie oraz rdzeń kręgowy.

Neuroprzekaźnik, neurotransmiter, neuromediator – związek chemiczny, którego cząsteczki przenoszą sygnały pomiędzy neuronami (komórkami nerwowymi) poprzez synapsy, a także z komórek nerwowych do mięśniowych lub gruczołowych. Najbardziej rozpowszechnionymi neuroprzekaźnikami są: glutaminian, GABA, acetylocholina, noradrenalina, dopamina i serotonina.

czynniki związane z nerwicami, niezależne od naszej woli, związane z zespołem subiektywnych objawów ze strony narządów unerwianych przez autonomiczny układ nerwowy.

(redukująca, ubogoenergetyczna), ma za zadanie przede wszystkim redukcję masy ciała. Wraz z obniżeniem „wagi” poprawia się samopoczucie oraz funkcjonowanie całego organizmu. Diety ubogoenergetyczne skierowane są do osób z nadwagą i otyłością.

(norepinefryna; łac. Norepinephrinum) – organiczny związek chemiczny z grupy katecholamin, hormon zwierzęcy, neuroprzekaźnik wydzielany w części rdzeniowej nadnerczy oraz w miejscu sinawym, zwykle razem z adrenaliną. Noradrenalina mobilizuje mózg i ciało do działania. Jej wydzielanie jest najniższe podczas snu. Wstanie zwiększa jej stężenie o 180%^[a]. Osiąga znacznie wyższe poziomy w sytuacjach stresu oraz niebezpieczeństwa (reakcja walki lub ucieczki).

naturalny czynnik nawilżania skóry,  to substancja chroniąca skórę przed odwodnieniem. Pozwala na zachowanie odpowiedniego poziomu wody w górnych warstwach skóry. Odgrywa on również kluczową rolę w zachowaniu właściwości fizycznych wierzchnich warstw skóry (warstwa rogowa).

w zależności od rodzaju – przeznaczone są dla osób chorych przewlekle, onkologicznie, przed i po operacjach, dla pacjentów po udarze niedokrwiennym (także w trakcie rehabilitacji) oraz z trudno gojącymi ranami i odleżynami, w okresie rekonwalescencji po chorobie, przy zaburzeniach żucia i połykania, przy braku apetytu związanego z chorobą czy przy zwiększonym zapotrzebowaniu energetyczno-białkowym. Dedykowane są także osobom chorym na Parkinsona, Huntingtona na inne choroby prowadzące do otępienia.

to choroba spowodowana powtarzającymi się wielokrotnie w czasie snu epizodami zatrzymania oddychania (bezdechów) lub jego znacznego spłycenia (hipowentylacji).

układ krwionośny człowieka jest to układ zamknięty, w którym krew krąży w systemie naczyń krwionośnych, a serce jest pompą wymuszającą nieustanny obieg krwi. Układ ten wraz z układem limfatycznym tworzą układ krążenia .

olej pozyskiwany w procesie rafinacji (oczyszczania), kiedy to następuje częściowe usunięcie tokoferoli, związków polifenolowych, steroli. Pod względem jakościowym jest gorszy od nierafinowanego, ale jego mocną cechą jest uniwersalność. Stosować go możemy zarówno do dań „surowych” np. do sałatek, w celu przyswojenia witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (wit. A, D, E, K) jak i do smażenia, pieczenia, grillowania. Można przechowywać go w temperaturze pokojowej przez długi okres, nie martwiąc się o jego zjełczenie. Jego przeciwieństwo to olej nierafinowany. Olej nierafinowany pozyskiwany jest w procesach mechanicznych (tłoczenie, oczyszczane, sedymentację, filtrację bądź wirowanie) z wykluczeniem zastosowania wysokiej temperatury – stąd jego inna nazwa “olej tłoczony na zimno”. Olej nierafinowany obfituje w nienasycone kwasy tłuszczowe (linolowy, γ-linolenowy, -linolenowy), antyoksydanty (tokoferole, tokotrienole, związki polifenolowe ), sterole, skwalen. Skwalen jest składnikiem lipidowym skóry i wykazuje właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybiczne, poza tym chroni skórę przed szkodliwym promieniowaniem ultrafioletowym.
http://bonavita.pl/olej-rafinowany-i-nierafinowany-roznice

Kwasy tłuszczowe omega-3 (zwane też kwasami tłuszczowymi n-3 lub ω-3) – nienasycone kwasy tłuszczowe, których ostatnie wiązanie podwójne w łańcuchu węglowym znajduje się przy trzecim od końca atomie węgla. Do tej grupy należą m.in. wielonienasycone kwasy pełniące ważną rolę w odżywianiu człowieka.

Kwasy tłuszczowe omega-6 są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Występują w żywności pochodzenia roślinnego (orzechy, słonecznik, sezam). Niedobór kwasów omega-6 objawia się stanem zapalnym skóry, zmniejszeniem odporności oraz schorzeniami układu krążenia.

tu człowiek wszystkowiedzący, specjalista z każdej dziedziny wiedzy…

opatrunek który tworzy wilgotne środowisko gojenia rany. Stosowany w leczeniu ran umiarkowanie krwawiących, ran przewlekłych: (owrzodzenia), odleżyny…

to opatrunek ze srebrem jonowym na rany przewlekłe, (owrzodzenia goleni na tle niewydolności żylnej i tętniczej, odleżyny, owrzodzenia cukrzycowe), o szerokim spektrum działania na wirusy i bakterie.

to nowoczesne wykorzystanie podciśnienia uzyskiwanego za pomocą wysoce elastycznego opatrunku podłączonego do przenośnej pompy kieszonkowej wielkości, który działa przez maksymalnie 7 dni. Szczelne opatrunki z podciśnieniem są skuteczniejsze niż postępowanie standardowe w leczeniu owrzodzeń stopy w przebiegu cukrzycy.

opatrunki z węglem aktywnym wskazane są do ran powierzchownych i głębokich z umiarkowanym lub dużym wysiękiem. Doskonale sprawdzają się również w przypadku ran zainfekowanych. Zakażenie rany bakteriami tlenowymi z rodzaju Proteus, Klebsiella czy Pseudomonas lub beztlenowymi z rodzaju Bacteroides lub Clostridium może powodować nieprzyjemny zapach rany.

Są to usługi pielęgnacyjno-opiekuńcze , lecznicze, wspierające chorego i jego rodzinę świadczone w długim okresie czasu w wyniku jego choroby lub niepełnosprawności. Opieka długoterminowa może dotyczyć wszystkich ale szczególnego znaczenia nabiera w przypadku osób starych u których ze względu na wiek wiele chorób o skrytym i powolnym przebiegu ujawnia się wraz z naturalnym procesem starzenia się.

Jest to wszechstronna, aktywna, całościowa opieka nad pacjentem w stanie terminalnym, cierpiącym na nieuleczalną , postępującą chorobę. Oznacza ona jakby otoczenie chorego i jego rodziny płaszczem ochronnym ( z łac. pallium – płaszcz ) , mające na celu łagodzenie bólu, cierpienia psychicznego i wspieranie duchowe.

Najczęściej opieka taka jest realizowana w domu chorego gdzie odwiedza go lekarz ( ok. 1 raz w tygodniu ) , pielęgniarka ( co najmniej 3-y razy w tygodniu ) i inni członkowie zespołu opiekuńczego.

Terapia Orthokine została opatentowana przez niemieckiego ortopedę prof. Petera Wehlinga i stosowana jest od 1998 roku. Jej niezwykłe działanie polega na blokowaniu receptorów odpowiadających za stymulację procesów zapalnych. Organizm człowieka sam produkuje takie blokery, jednak wytwarza ich zbyt mało, aby uporać się z zapaleniem, dlatego niemieccy naukowcy wpadli na pomysł namnożenia i skoncentrowania ich. Pobraną od pacjenta krew poddaje się procesowi wirowania, inkubacji, a następnie mrożenia w specjalnych probówkach. Podczas tego procesu otrzymane zostaje osocze bogatopłytkowe oraz, równie ważne duże stężenie endogennego białka. Białko to, poprzez blokadę receptora dla Interleukiny- 1 odpowiedzialne jest za hamowanie procesów zapalnych. Otrzymany preparat wstrzykuje się bezpośrednio w zmienione chorobowo miejsce. Terapia Orthokine® trwa ok. 2 tygodni. Składa się z 6 iniekcji wykonanych co 2 dni.

ortomyksowirusy mała rodzina wirusów rozpowszechnionych na całym świecie, wywołujących grypę.

jest lekiem przeciwwirusowym stosowanym w leczeniu i zapobieganiu grypie typu A i grypie typu B (grypa). Wiele organizacji medycznych rekomenduje to u osób, które mają powikłania lub są w wysokim ryzyku powikłań w ciągu 48 godzin od pierwszych objawów zakażenia. Zaleca się zapobieganie zakażeniom osób z grupy wysokiego ryzyka, ale nie z populacji ogólnej.

wchodzi w skład osłonki włókien nerwowych otaczających wypustki komórek nerwowych. Komórki, owijając się kilkakrotnie wokół neurytów, tworzą osłonkę z własnej błony komórkowej, ułożonej w kilka warstw złączonych białkiem. OSMOTYCZNE LEKI, są to środki przeczyszczające, leki przeczyszczające – produkty roślinne, związki chemiczne lub leki wzmagające ruchy jelit albo rozluźniające stolec i przyśpieszające w ten sposób wypróżnienie, przyjmowane najczęściej przy zaparciach, zwykle doustnie lub w postaci czopków.

z wielu badań psychologicznych wynika, że typ osobowości danego człowieka ma bezpośredni wpływ na to, w jaki sposób radzi on sobie z sytuacjami stresowymi oraz jaki rodzaj stresu może wyrządzić mu największe szkody.

Ostatnio coraz częściej można spotkać w literaturze, artykułach dotyczących psychologii pracy, typologię osobowości A, B, C i D. Typologii tej nie sposób przypisać jednemu autorowi. Stanowi ona wynik prac podjętych przez psychologów w celu zbadania zależności pomiędzy posiadaną osobowością a poziomem zdrowia czy sposobami radzenia sobie ze stresem szczególnie jeśli chodzi o pracę zawodową. Zaobserwowano bowiem, iż wiele chorób takich jak nadciśnienie czy nowotwory może mieć związek z cechami i wynikającymi z nich wzorami zachowań. Hipoteza o występowaniu osobowości typu A, została po raz pierwszy postawiona przez Williama Oslera. Opiera się na założeniu, że istnieje związek osobowości człowieka z występującymi u niego chorobami układu krążenia. Amerykańscy kardiolodzy Meyer Friedman i Ray Rosenman prowadzili badania, które dowiodły, że zapadalność na choroby serca jest dwukrotnie częstsza u osób nastawionych na dążenie do perfekcji i żyjących w ciągłym pośpiechu.

http://www.psychologiawygladu.pl/2015/06/typ-osobowosci-abcd-podatnosc-na-choroby.html

zasadniczy płynny składnik krwi, w którym są zawieszone elementy morfotyczne (komórkowe). Stanowi ok. 55% objętości krwi. Uzyskuje się je przez wirowanie próbki krwi. Osocze po skrzepnięciu i rozpuszczeniu skrzepu nazywane jest surowicą krwi.

składa się z mózgowia i rdzenia kręgowego, osłoniętych trzema łącznotkankowymi osłonami, zwanymi oponami (twardówka, pajęczynówka i naczyniówka) oraz strukturami kostnymi (kości czaszki i kręgi kręgosłupa). Dodatkową ochronę stanowi płyn mózgowo-rdzeniowy, znajdujący się między pajęczynówką i naczyniówką. Naczyniówka dzięki silnemu ukrwieniu pełni też funkcje odżywcze. Specjalna budowa śródbłonka naczyń włosowatych naczyniówki sprawia, iż mogą przez tę warstwę przenikać tylko niektóre substancje, np. gazy oddechowe, woda, glukoza, co stanowi ochronę mózgu. Stąd warstwa ta zwana jest barierą krew-mózg.

zaczyna się od kamienia nazębnego. Parodontoza (paradontoza, przyzębica) atakuje podstępnie. Zapalenie przyzębia przez długi czas nie daje o sobie znać. Nieleczona prowadzi do utraty zębów.

(zespół parkinsonowski), to zespół objawów charakterystycznych dla choroby Parkinsona, które mogą się pojawić nie tylko w przebiegu tej choroby, lecz także w przypadku innych schorzeń.

Zespół parkinsonowski może się pojawić u osób chorych na nadciśnienie, guzy mózgu czy po zatruciach.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-nerwowy/parkinsonizm-zespol-parkinsonowski-przyczyny-objawy-i-leczenie_38923.html

(popularnie stosowane synonimy uczulenie, nadwrażliwość) jest to patologiczna i jakościowo zmieniona odpowiedź tkanek na alergen, polegająca na reakcji immunologicznej związanej z powstaniem swoistych przeciwciał, które po związaniu z antygenem doprowadzają do uwolnienia różnych substancji – mediatorów stanu zapalnego. Może się objawiać łagodnie, jak w przypadku kataru czy łzawienia, aż po zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny i śmierć.

nauka o chorobach albo stan chorobowy, w ogólniejszym znaczeniu nieprawidłowość (również w odniesieniu do nauk społecznych).

zalicza się je do poliuronidów, czyli silnie uwodnionych węglowodanów zbudowanych z kwasów cukrowych. Pektyny występują w ścianach komórkowych roślin, pełniąc tam funkcję spoiwa łączącego komórki. Źródłem tych substancji są warzywa i owoce. Ich zawartość nie przekracza jednak kilku procent. Najwięcej pektyn kryje się w wytłokach jabłkowych (do 15 proc.) oraz w skórce i białej błonce cytrusów (nawet 30 proc.). Podstawową cechą pektyn jest zdolność do wiązania dużych ilości wody. Ilość ta może 20-krotnie przekraczać ich masę.

to nietypowe wrażenia (między innymi mrowienie oraz drętwienie), które mogą pojawić się na całym ciele. Jednak najczęstsze miejsca, na których je odczuwamy, to okolice kończyn, czyli palce, ręce, ramiona lub nogi. Parestezje zdarzają się nieoczekiwanie i zazwyczaj szybko znikają. Uczucie jest dość nieprzyjemne, lecz nie towarzyszy mu duża bolesność. Każdemu się zdarza odczuć zdrętwienie, na przykład gdy długo siedzi się z jedną nogą założoną na drugą. Jednak gdy parestezje kończyn zdarzają się często, świadczą o poważnej chorobie. Przyczyn parestezji kończyn jest wiele. Są to między innymi: Pozostawanie w jednej pozycji (siedzącej lub stojącej) przez dłuższy czas. Urazy nerwów – na przykład uraz w okolicy szyi powoduje mrowienie skóry lub drętwienie skóry w okolicach kończyn górnych, podczas gdy uraz dolnego odcinka pleców wiąże się z parestezją kończyn dolnych. Ucisk nerwów (na przykład przepuklina krążka międzykręgowego). Ucisk nerwów obwodowych spowodowany powiększeniem naczyń krwionośnych, nowotworem lub infekcją. Ograniczenie lub całkowite odcięcie dopływu krwi – na przykład miażdżyca tętnic może powodować ból w nogach, ich drętwienie i mrowienie, również odmrożenie ogranicza dopływ krwi. Nieprawidłowa ilość wapnia, potasu i sodu w organizmie. Niedobór witamin, na przykład witaminy B12. Stosowanie niektórych leków. Uszkodzenie układu nerwowego spowodowane toksycznymi substancjami, np. ołowiem, alkoholem, papierosami. Radioterapia. Parestezje mogą być także spowodowane przez następujące choroby: kamienie, półpaśca, zespół cieśni nadgarstka, cukrzycę, migrenę, stwardnienie rozsiane, wylew, niedotlenienie mózgu, niedoczynność tarczycy.

Perystaltyka – czyli ruchy robaczkowe jelit – to naturalne, automatyczne skurcze mięśni gładkich. Kiedy skurcze są zbyt przyspieszone lub zbyt leniwe oznacza to, że perystaltyka jest zaburzona a takie objawy, mogą wskazywać na różnego rodzaju choroby lub zaburzenia.

stanowią największą grupę naturalnych przeciwutleniaczy, które wykazują dobroczynne działanie na organizm ludzki. Występują w roślinach, najczęściej w połączeniu z cukrami, choć mogą także występować w postaci wolnej. Nie są wytwarzane przez organizmy zwierzęce.

(gąbki) dot. odleżyn – absorbują wysięk, izolują termicznie ranę, utrzymują wilgotność i przepuszczają powietrze. Stosuje się w ranach głębokich. Mają zastosowanie do ran II-V stopnia. Mogą być stosowane razem z lekami działającymi miejscowo na ranę (np. metronidazol), wówczas opatrunki utrzymują się tyle ile działa lek. Same opatrunki mogą być utrzymywane do 4 dni, jeżeli nie są przesiąknięte wydzieliną z rany.

błona zbudowana z tkanki łącznej włóknistej zbitej, której zadaniem jest zewnętrzna osłona poszczególnych mięśni, grup mięśniowych i całej warstwy. Powięzi utrzymują w jedności całe ciało tworząc sieć otulającą i napinającą poszczególne jego elementy. Powięzi to wszystkie włókna kolagenowe tkanki łącznej, szczególnie torebki stawowe czy torebki organów, rozcięgna (podeszwowe), przegrody grup mięśniowych, ścięgna i więzadła. Powięzi występują przeważnie w kończynach, a ich odnogi przyczepiając się do kości oddzielają od siebie poszczególne grupy mięśniowe tworząc tzw. przegrody międzymięśniowe.

podawane doustnie wyselekcjonowane kultury bakteryjne lub drożdży, najczęściej bakterie kwasu mlekowego (Lactobacillus), których zadaniem jest korzystne dla zdrowia działanie w przewodzie pokarmowym oraz zachowywanie prawidłowej flory fizjologicznej.

na straży naszego zdrowia stoi niezwykła armia – układ immunologiczny. Zazwyczaj bezbłędnie rozpoznaje wrogów, np. wirusy, i skutecznie z nimi walczy. Ale miewa chwile słabości. Wtedy atakuje własne tkanki. To właśnie choroby autoimmunologiczne: nowotwory (grasiczak, ziarnica złośliwa, białaczka, reumatyzm).. Agresywna reakcja układu immunologicznego wobec własnych komórek nie zawsze kończy się chorobą. Wręcz przeciwnie, w wielu sytuacjach szybka interwencja jest konieczna. Czujność układu obronnego budzi się, gdy jakaś tkanka ulega uszkodzeniu, zmienia swoje cechy, np. w efekcie procesu starzenia się. Ten natychmiast to dostrzega i zaczyna działać. Uruchamia złożone mechanizmy naprawcze. Niszczy starą komórkę, by zrobić miejsce dla nowych i zdrowych tkanek.
Przed rozpoczęciem takich porządków wywołuje więc niewielki stan zapalny i wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko zmienionym tkankom. To nic nadzwyczajnego. We krwi każdego zdrowego człowieka znajdują się autoprzeciwciała, które – upraszczając – pilnują porządku w organizmie. To tzw. tolerancja układu immunologicznego.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-odpornosciowy/choroby-autoimmunologiczne-gdy-atakuje-nas-uklad-immunologiczny_34959.html

(osteoskleroza), jest to proces zagęszczający utkanie kostne w miejscach przeciążonych tam, gdzie doszło do degeneracji chrząstki w stawie lub krążka stawowego w kręgosłupie.

progesteron to hormon wydzielany przez jajniki, a także ciałko żółte i łożysko w trakcie ciąży. Jego głównym zadaniem jest przygotowanie błony śluzowej macicy do przyjęcia zapłodnionej komórki jajowej. Badanie stężenia progesteronu jest wykonywane w rozpoznawaniu i leczeniu niektórych przyczyn niepłodności. Stężenie progesteronu zmienia się w sposób przewidywalny w ciągu całego cyklu miesiączkowego. Może być również brane pod uwagę przy ocenie, kiedy wystąpi owulacja. We wczesnej ciąży wykonuje się pomiar stężenia progesteronu w celu rozpoznania ciąży pozamacicznej czy utraty ciąży.

gen obecny w prawidłowej komórce, potencjalnie (lecz nie aktualnie) zdolny do wyzwolenia procesu transformacji nowotworowej. Uwarunkowana mutacją zmiana jego ekspresji sprawia, że przekształca się w onkogen, tj. gen bezpośrednio aktywujący transformację nowotworową komórki. Stanowią ok. 1% wszystkich genów.

Prospektywne badanie kohortowe. W prospektywnym badaniu kohortowym wyodrębnia się grupy osób, zanim wystąpią u nich objawy choroby, i poddaje się je obserwacji. W retrospektywnych badaniach kohortowych natomiast wykorzystuje się już zgromadzone dane (niekiedy dane z długiego okresu) do innych celów.

jedna z metod oceny stanu ucha środkowego polegająca na badaniu drożności trąbki słuchowej. Nazwa manewru pochodzi od Antonia Marii Valsalvy. Próba Valsalvy może służyć do zatrzymania częstoskurczu nadkomorowego.

Pierwiosnki, zwane też prymulami lub prymulkami, to prawdziwa ozdoba wiosennego ogrodu. Szczególnie atrakcyjne są mieszańce ogrodowe pierwiosnków, których kwiaty mogą być białe, kremowe, żółte, różowe, łososiowe, amarantowe, fioletowe, brązowawe, często z dużym żółtym oczkiem w środku. W sprzyjających warunkach rośliny te łatwo się krzyżują i rozsiewają, więc barwa kwiatów na nowych roślinach może być sporą niespodzianką. Z czasem tworzą kolorowe łany. Duże kępy możemy podzielić po kwitnieniu i posadzić w nowym miejscu

antyciało (określenie bliskoznaczne: immunoglobulina) – rodzaj białka wydzielanego przez komórki plazmatyczne (czyli pobudzone limfocyty B) w przebiegu odpowiedzi odpornościowej typu humoralnego. Charakteryzuje się ono zdolnością do swoistego rozpoznawania antygenów.

lgE, w „naturalnej” reakcji immunologicznej IgE stanowią przeciwciała szczególnie istotne w obronie przeciwpasożytniczej, co wiąże się z indukcją wydzielania histaminy przez bazofile i eozynofile. Te same reakcje są odpowiedzialne za rozwój alergii, która powstaje, gdy IgE łączą się z nieszkodliwymi antygenami, czyli alergenami i uruchamiają gwałtownie reakcje przeciwpasożytnicze.

organiczny związek chemiczny, pochodna fenyloetyloaminy. Syntetyczny analog występującej naturalnie efedryny. Pseudoefedryna jest substancją sympatykomimetyczną, powszechnie stosowaną w zapaleniach górnych dróg oddechowych w lekach bez recepty w postaci chlorowodorku lub siarczanu. Pseudoefedryna może być wyłącznym składnikiem terapeutycznym leku, lub w połączeniu z lekami przeciwhistaminowymi i przeciwbólowymi.

(antyoksydanty, antyutleniacze) – grupa związków chemicznych, które same występując w małych stężeniach (w porównaniu z substancją podlegającą utlenianiu), wstrzymują lub opóźniają proces utleniania tej substancji. Każdy przeciwutleniacz może występować w roli prooksydanta.

antagonisty histaminy – substancje chemiczne hamujące działanie histaminy przez blokowanie jej przed związaniem z odpowiednim receptorem albo przez hamowanie aktywności

przeciwciała skierowane przeciwko składnikom jądra komórkowego, takim jak DNA, histony, rybonukleoproteiny, RNA jąderkowe, białka niehistonowe i mają znaczenie diagnostyczne w rozpoznawaniu układowych chorób tkanki łącznej, takich jak toczeń rumieniowaty …

Dopamina (łac. Dopaminum) – organiczny związek chemiczny z grupy katecholamin. Ważny neuroprzekaźnik syntezowany i uwalniany przez dopaminergiczne neurony ośrodkowego układu nerwowego. Dopamina działa przez swoiste receptory (pięć opisanych podtypów) zlokalizowane w błonach presynaptycznej i postsynaptycznej. Odgrywa odmienną rolę w zależności od miejsca swego działania: w układzie pozapiramidowym jest odpowiedzialna za napęd ruchowy, koordynację oraz napięcie mięśni – w chorobie Parkinsona występuje niedobór dopaminy, w układzie rąbkowym (limbicznym) jest odpowiedzialna za procesy emocjonalne, wyższe czynności psychiczne oraz w znacznie mniejszym stopniu procesy ruchowe, w podwzgórzu jest związana głównie z regulacją wydzielania hormonów, a szczególnie prolaktyny (stąd inną nazwą dopaminy jest prolaktostatyna (ang. prolactin inhibitory hormone – PIH)) i gonadotropina. Dopamina jest syntetyzowana także w tkankach obwodowych (kanaliki nerkowe i nerkowe naczynia krwionośne, pęcherzyki płucne, trzustka oraz naczynia krwionośne płuc i serca) i wykazuje tam aktywność autokrynną.

Przypisuje się dopaminie pełnienie funkcji „przekaźnika przyjemności”, co nie jest jednak poparte wiarygodnymi źródłami^[5]. Cechą większości substancji uzależniających jest bezpośrednie lub pośrednie nasilenie dopaminergicznej impulsacji w układzie mezolimbicznym, co przejawia się zwiększonym stężeniem dopaminy w jądrze półleżącym przegrody i kory orbitofrontalnej^[5]. Główne działanie kokainy polega na stymulowaniu wydzielania dopaminy w mózgu. Odstawienie substancji narkotycznej wywołuje patologiczne obniżenie stężenia dopaminy w tej strukturze mózgu, co objawia się dysforią oraz objawami głodu narkotykowego.

W medycynie remisja (łac. remissio) – okres schorzenia, który charakteryzuje się brakiem objawów chorobowych. Określenie to jest stosowane w odniesieniu do chorób przewlekłych o przebiegu nawracającym (np. hematologia, onkologia, psychiatria, laryngologia, urologia, dermatologia).

(inaczej MRI – z ang. magnetic resonance imaging) wykorzystuje magnetyczne właściwości atomów, z których składa się wszystko, także ludzkie ciało. Do wykonania badania potrzebne jest silne pole magnetyczne, fale radiowe oraz komputer zamieniający dane na obrazy.

( nić RNA ) , Kwasy rybonukleinowe, RNA (od ang. ribonucleic acid) – organiczne związki chemiczne z grupy kwasów nukleinowych, zbudowane z rybonukleotydów połączonych wiązaniami fosfodiestrowymi. Z chemicznego punktu widzenia są polimerami kondensacyjnymi rybonukleotydów. Występują w jądrach komórkowych i cytoplazmie, często wchodząc w skład nukleoprotein. Znanych jest wiele klas kwasów rybonukleinowych o zróżnicowanej wielkości i strukturze, pełniących rozmaite funkcje biologiczne. Zarówno struktura, jak i funkcja RNA jest silnie uzależniona od sekwencji nukleotydów, z których zbudowana jest dana cząsteczka.

wolnymi rodnikami tlenowymi nazywamy cząsteczki zdolne do niezależnej egzystencji, zawierające co najmniej jeden atom tlenu. Każda komórka bierze udział w reakcjach oksydacyjno-redukcyjnych, które prowadzą do powstania wolnych rodników tlenowych. Powstają one głównie w hepatocytach i w pobudzonych makrofagach wątrobowych oraz w komórkach nacieku zapalnego. Wykazują działanie destrukcyjne, utleniając główne składniki komórki, doprowadzają do uszkodzenia lub wadliwego funkcjonowania wielu struktur komórkowych a w konsekwencji do dysfunkcji komórki. W celu przeciwdziałania tym zmianom w organizmie wykształciło sie wiele mechanizmów ochraniających przed generowaniem wolnych rodników tlenowych i uczestniczących w ich przemianie w nieaktywne pochodne.

Mechanizmy te obejmują związki, pochodzenia zarówno egzo- i endogennego, które tworzą złożony system antyoksydacyjny o właściwościach enzymatycznych i nieenzymatycznych. W obronie biorą udział niskocząsteczkowe antyoksydanty oraz białka enzymatyczne, usuwające

wolne rodniki tlenowe. W przypadku znacznego wzrostu rodników tlenowych, przy braku sprawnie działających mechanizmów antyoksydacyjnych pojawia sie stres oksydacyjny, który jest elementem składowym molekularnych mechanizmów wielu chorób. Ponieważ

wolne rodniki tlenowe mogą działać jako cząsteczki sygnałowe, odgrywają zasadniczą role w prawidłowym funkcjonowaniu komórki oraz w etiologii różnych chorób. Obecnie istnieje wiele metod pozwalających ocenić parametry stresu oksydacyjnego.

grupa wirusów należących do rodziny reowirusów, będącą najczęstszą przyczyną biegunki. Wirus na nie umytych rękach pozostaje kilka godzin, na meblach czy zabawkach nawet kilka tygodni. Najpopularniejsza droga zakażenia to droga kropelkowa. Można zarazić się, gdy zakażony w pobliżu nas kichnie lub będzie kaszlał.

czyli perystaltyka jelit – to naturalne, automatyczne skurcze mięśni gładkich. Kiedy skurcze są zbyt przyspieszone lub zbyt leniwe oznacza to, że perystaltyka jest zaburzona a takie objawy, mogą wskazywać na różnego rodzaju choroby lub zaburzenia.

substancja wyselekcjonowana po raz pierwszy z liści (Folium Rutae) rośliny śródziemnomorskiej, rosnącej również w Polsce – ruty zwyczajnej (Ruta greveolens). Rutozyd kwalifikowany jest jako bioflawonoid, wpływający korzystnie na funkcjonowanie naczyń krwionośnych w wyniku hamowania działania enzymu hialuronidazy (zmniejsza przepuszczalność oraz poprawia elastyczność naczyń), spowalnia również utlenianie witaminy C. Jego dostępność zwiększają bakterie jelitowe. W wyniku ich działania następuje przekształcenie rutozydu w 3-O-glukozydukwercynę, przewyższającą biodostępnością sam rutozyd.

Rwa kulszowa, popularnie nazywana atakiem korzonków nerwowych, to zespół objawów związanych z uciskiem nerwu kulszowego – największego nerwu obwodowego w organizmie człowieka. Nerw kulszowy ciągnie się od tylnej części uda, poprzez goleń, aż do stopy. Rwa kulszowa charakteryzuje się nagłym, niespodziewanym i wyjątkowo dokuczliwym bólem okolicy lędźwiowych połączonym z drętwieniem poszczególnych odcinków kręgosłupa. Ból powstaje na skutek mechanicznego nacisku uszkodzonej tarczy międzykręgowej (dysku) na korzenie nerwowe. Najczęściej wywołany jest zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa postępującymi z wiekiem.

po raz pierwszy pałeczki salmonelli zostały odkryte przez amerykańskiego weterynarza Daniela E. Salmona w 1885 roku. Badacz odkrył je w jelitach świni, jednak obecnie nam znane szczepy bakterii salmonella mogą rozwijać się zarówno w organizmach zwierząt, jak i ludzi. I chociaż tylko niektóre z 2,5 tysiąca znanych nam gatunków salmonelli to bakterie chorobotwórcze, to mogą one wywoływać nie tylko zatrucie pokarmowe, ale nawet dur brzuszny. Do zakażenia pałeczkami paraduru dochodzi najczęściej po zjedzeniu lodów, surowych jaj czy niedogotowanego mięsa. To właśnie zwierzęta są głównymi nosicielami pałeczek salmonelli, dlatego wszelkie produkty i potrawy wytworzone z produktów odzwierzęcych, takich jak mleko, jaja czy mięso, są potencjalnymi zagrożeniami. Obecnie zjedzenie lodów kupionych w sklepie wiąże się z dużo mniejszym niebezpieczeństwem zakażenia bakterią salmonelli, z powodu używania przez producentów jaj w proszku, które nie stanowią zagrożenia. Dużo bardziej niebezpieczne są domowe lody, kremy jajeczne czy kogle-mogle przygotowane z jaj niewiadomego pochodzenia. Pierwsze symptomy zatrucia salmonellą mogą pojawić się od 6 godzin po zakażeniu, do nawet 10 dni. W zależności od organizmu, objawy zatrucia salmonellą mogą być bardziej lub mniej nasilone. Zazwyczaj jednak na początku zatrucia salmonellą pojawia się wodnista biegunka, której towarzyszy ból brzucha, a często także nudności i wymioty. Zwłaszcza u dzieci pojawia się też wysoka gorączka, ogólne zmęczenie i brak siły.

Silnik prądu stałego – silnik elektryczny zasilany prądem stałym służący do zamiany energii elektrycznej na energię mechaniczną. Jako maszyna elektryczna prądu stałego może pracować zamiennie jako silnik lub prądnica. W tym drugim przypadku wirnik napędzany jest energią mechaniczną dostarczona z zewnątrz, a na zaciskach uzwojenia twornika odbierana jest wytworzona energia elektryczna. Większość silników prądu stałego to silniki komutatorowe, to znaczy takie, w których uzwojenie twornika zasilane jest prądem poprzez komutator. Jednak istnieje wiele silników prądu stałego które nie posiadają komutatora lub też komutacja przebiega na drodze elektronicznej. W roku 1821 Michael Faraday zbudował urządzenie demonstrujące ruch przewodnika w polu magnetycznym. “Silnik Faradaya” składał się ze swobodnie zawieszonego przewodu zanurzonego w rtęci umieszczonej w rowku o kształcie okręgu otaczającym magnes. Magnes trwały był umieszczony pośrodku naczynia z rtęcią. Gdy prąd elektryczny przepływał przez przewód, obracał się on wokół magnesu, pokazując, że prąd wytwarza pole magnetyczne wokół przewodnika. Ten silnik jest często pokazywany na lekcjach fizyki w szkole, lecz zamiast toksycznej rtęci używa się solanki. Pierwowzorami silnika elektrycznego, posiadającego obracający się w wyniku przepływu prądu element w kształcie tarczy (wirnik), są Koło Barlowa (1822) i Dysk Faradaya (1831). Inna wczesna konstrukcja silnika elektrycznego używa rdzenia wewnątrz solenoidu; koncepcyjnie można go porównać do elektromagnetycznej wersji silnika spalinowego dwusuwowego. Thomas Davenport zbudował taki mały silnik prądu stałego w roku 1834, i użył go do napędu kolejki elektrycznej – zabawki, poruszającej się po kolistym torze. Otrzymał na niego patent w 1837. Swoich konstrukcji używał też do napędu wiertarki i tokarki do drewna oraz większego silnika napędzającego rotacyjną prasę drukarską. Nowoczesny silnik prądu stałego został wynaleziony przez przypadek, w 1873, gdy Zénobe Gramme połączył uzwojenie dynama z oddzielnym źródłem prądu. Maszyna Gramma była pierwszym używanym w przemyśle silnikiem elektrycznym. Wcześniejsze wynalazki były stosowane tylko jako zabawki lub laboratoryjne ciekawostki. Pierwszy mikrosilnik zbudował Thomas Alva Edison w 1880 roku. Napędzał on elektryczne pióro do sporządzania kropkowanych matryc powielaczowych. Silnik miał wymiary 2,5 cm na 4 cm i osiągał około 4 tysięcy obr/min., napędzając drgającą igłę w obsadce. Igła robiła w matrycy otworki układające się w kontury liter. Silnik był zasilany z baterii.

to zmiana w obrębie struktury kości charakterystyczna dla choroby zwyrodnieniowej stawów oraz chorób reumatycznych, do których zalicza się m.in. reumatoidalne zapalenie stawów. Obok sklerotyzacji powierzchni stawowych u pacjenta może wystąpić ból stawów oraz ich sztywność utrudniająca sprawne funkcjonowanie.

skurcze komorowe serca to nieprawidłowe, dodatkowe skurcze serca zaburzające jego rytm, powstające właśnie w prawej lub lewej komorze serca. Powstają na skutek zaburzenia „elektrycznych mechanizmów” w komórkach mięśnia sercowego na skutek m.in. napięcia układu nerwowego, niedokrwienia serca, toksyn, leków, zaburzeń elektrolitowych. Dodatkowe skurcze komorowe serca mogą także mieć tło genetyczne. Dodatkowe skurcze komorowe serca to najczęściej spotykana arytmia serca. Ich częstość zwiększa się z wiekiem i uszkodzeniem mięśnia serca. Występują u większości zdrowych ludzi, choć w niewielkiej ilości (zwykle nie więcej niż 200/dobę). Ich ilość może wzrastać pod wpływem stresu, emocji, zaburzeń elektrolitowych, na skutek ubocznych działań leków. Zwykle są pojedyncze, tzn. po dodatkowym skurczu kolejny skurcz jest prawidłowy, ale mogą być także gromadne (2 lub więcej występujące po sobie).

( czyt. smuti ) zmiksowany i schłodzony napój na bazie owoców, o gęstej i kremowej konsystencji. Najczęściej przygotowuje się je, miksując świeże owoce lub gotowe produkty typu smoothie z lodem aż do uzyskania gładkości. Dopuszcza się także dodawanie innych składników: syropów smakowych, jogurtów, mleka, miodu itp. Mleczną wersją smoothie jest shake ( czyt. szejk )

( czyt. snaek ), inaczej: przekąska, poczęstunek, jest mniejszy niż zwykły posiłek , zwykle spożywane między posiłkami. ^[1] Snacks come in a variety of forms including packaged snack foods and other processed foods, as well as items made from fresh ingredients at home.Przekąski są w różnych formach, najczęściej jako opakowane małe posiłki ze świeżych składników. Traditionally, snacks are prepared from ingredients commonly available in the home.Tradycyjnie przekąski są przygotowywane ze składników powszechnie dostępnych także w domu. Often cold cuts , fruits , leftovers , nuts , sandwiches, and the like are used as snacks. Są to często: kanapki, sałatki, kawałki warzyw, owoce, orzechy lub bakalie i tym podobne

jest to stan w którym lekarze nie dają szans na wyzdrowienie albo znaczne przedłużenie życia, badania i leczenie tracą na znaczeniu a pacjent objęty jest opieką paliatywną ( z łac. terminus -granica, kres ).

gronkowiec, stafilokok, stafylokok (łac. Staphylococcus ) – rodzaj bakterii zaliczanych do grupy bakterii Gram-dodatnich. Morfologicznie są one ziarenkowcami występującymi w skupiskach przypominających grona, będących wynikiem podziałów w wielu płaszczyznach. Prawie wszystkie gatunki Staphylococcus są względnymi beztlenowcami (to znaczy rosną w warunkach zarówno tlenowych, jak i beztlenowych). Gronkowiec atakuje zarówno ludzi jak i zwierzęta. Czasem wystarczy chwilowe obniżenie odporności i osłabienie układu immunologicznego, żeby gronkowiec wniknął do organizmu, powodując często groźne dla życia, dolegliwości. Sprawdź, jakie są objawy zakażenia gronkowcem i jak skutecznie można leczyć zakażenie tą bakterią.

Sulforafan to izotiocyjanian obecny w warzywach kapustnych z rodziny krzyżowych. Jego największe stężenie obserwuje się w brokułach i kiełkach brokułowych, jednak tylko do kilku dni po skiełkowaniu. W kolejnych dniach stężenie związku maleje w szybkim tempie. Prekursorem owej drogocennej dla naszego zdrowia substancji jest glukozynolan, a dokładniej glukorafanina, która ulega reakcji hydrolizy przy udziale odpowiedniego katalizatora – mirozynazy. Enzym ten uwalniany jest w trakcie rozdrabniania tkanki roślinnej. Niestety z łatwością też ulega procesowi denaturacji w czasie gotowania, co znacznie obniża wydajność powstawania aktywnego sulforafanu. Na wszelki wypadek matka natura nie pozostawiła nas samych – dzięki aktywności enzymatycznej mikroflory bytującej w jelicie grubym, możliwe jest także przekształcanie glukozynolanów w aktywne izotiocyjaniany na ostatnim odcinku naszego układu pokarmowego. Należy jednak pamiętać, że sulforafan powstały przy udziale bakterii jelitowych charakteryzuje się 6-krotnie niższą biodostępnością niż związek wytworzony przy udziale enzymu mirozynazy, co w swoich badaniach wykazał Shapiro. Zatem w celu zwiększenia korzyści płynących ze spożywania brokułów należy spożywać je w stanie surowym bądź ugotowane na parze.

gen działający hamująco na procesy proliferacji komórkowej (geny bramkowe) bądź stabilizująco na procesy utrzymujące stabilność genetyczną komórki (geny opiekuńcze).

Czasem geny tej grupy są określane jako recesywne onkogeny, gdyż ich rola w procesie karcynogenezy ujawni się dopiero po inaktywacji danego antyonkogenu. Jedna z ważniejszych funkcji antyonkogenu polega na zapobieganiu rozwojowi choroby nowotworowej. Tego rodzaju antyonkogeny są nazywane supresorami nowotworowymi. Klasycznymi supresorami nowotworowymi są RB1 (białko retinoblastomy) oraz P53.

(łac. supplementum), Suplement diety , uzupełnienie diety, dodatek zawierający niezbędne dla zdrowia składniki (zwłaszcza witaminy lub inne substancje egzogenne), których może brakować w codziennej diecie. Suplement oferowany jest najczęściej w postaci skoncentrowanej – jako tabletki, kapsułki, proszek lub płyny. Suplementy zazwyczaj są produkowane i wprowadzane do obrotu w formie umożliwiającej ich precyzyjne i łatwe dawkowanie, co w połączeniu z często spotykaną sprzedażą w aptekach może sugerować ich związek z lekami. Jednak w Unii Europejskiej suplementy diety nie były i nie są traktowane jak leki.

czyli stosowanie w diecie suplementów.

nazwy w których każdy z pary wyrazów posiada takie samo znaczenie, albo symbole lub odpowiedniki czegoś, np. auto – samochód.

część kości udowej, której złamania dotyczą najczęściej osób starszych i są wynikiem upadków, potknięć, uderzeń.

wit. B1, współuczestniczy w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, mięśni i serca. Jest więc niezbędna w codziennej diecie, a jej niedobór może mieć poważne skutki. W skrajnych przypadkach może dojść do rozwoju choroby beri beri, czyli zaburzenia pracy mięśni, niewydolności układu krążenia, co może doprowadzić nawet do śmierci. Witamina B1, czyli tiamina, została odkryta w XIX wieku. Holenderski naukowiec zauważył, że że zwierzęta karmione ryżem poddanym łuszczeniu i polerowaniu mają takie same objawy chorobowe, jak ludzie chorujący na beri-beri. Jego zdaniem tak spreparowany ryż musiał być pozbawiony niezbędnych dla organizmu substancji. Dopiero w 1912 roku polski biochemik Funk wyizolował z otrąb ryżu związek, który okazał się lekiem na tę chorobę. Nazwał go witaminą, czyli aminą niezbędną do życia. Jednak dopiero latach 30. XX wieku przeprowadzono badania, mające na celu wyodrębnienie czystej substancji zapobiegającej chorobie beri-beri – witaminy B1.

http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/domowa-apteczka/witamina-b1-tiamina-dzialanie-wystepowanie-i-dawkowanie_38789.html

organiczny związek chemiczny, podstawowy męski steroidowy hormon płciowy należący do androgenów. Jest produkowany przez komórki śródmiąższowe Leydiga w jądrach pod wpływem hormonu luteinizującego, a także w niewielkich ilościach przez korę nadnerczy, jajniki i łożysko. Testosteron jest hormonem bardzo wszechstronnym – pomaga budować masę mięśniową oraz przyspiesza redukcję tkanki tłuszczowej. Jego zbyt niski poziom znacznie spowalnia metabolizm skutecznie utrudniając pozbycie się tkanki tłuszczowej. Na zbyt niski poziom testosteronu narażone są osoby stosujące diety niskokaloryczne oraz drastycznie obniżające spożycie węglowodanów. Odpowiedni poziom testosteronu wpływa również na inne hormony i dlatego ma on tak szybko zauważalne działanie. Aby zadbać o odpowiedni poziom testosteronu należy upewnić się, że w diecie nie brakuje nam węglowodanów oraz spożywać wystarczające ilości selenu, bromu i cynku. Na ilość męskiego hormonu płciowego w naszym organizmie wpływa wiele czynników. Pierwszym podstawowym jest wiek, badania pokazują, że po 35 roku życia bazowa ilość testosteronu w naszym organizmie spada. Jednak istnieje wiele czynników, na które mamy bezpośredni wpływ. Mowa tutaj między innymi o stylu życia oraz nawykach żywieniowych, niedoborach minerałów i witamin(np. Witamina D). Duża ilość prostych cukrów i niezdrowego nasyconego tłuszczu, których pełno w przetworzonej żywności, prowadzi do ograniczenia syntezy męskich hormonów anabolicznych, a sprzyja produkcji hormonu stresu – kortyzolu. Mówiąc nawyki żywieniowe mamy tutaj również na myśli korzystanie z wszelkiego rodzaju używek takich jak alkohol czy papierosy, które znacznie obniżają poziom tego hormonu. Co ciekawe brak aktywności fizycznej oraz nadmierny stres również wpływają na poziom testosteronu.