Każdy brak w uzębieniu powinien zostać uzupełniony, bo powoduje różne zaburzenia. Zęby sąsiadujące z luką zaczynają sie przemieszczać, a zęby przeciwstawne zaczynają się wysuwać ( skłonność do paradontozy ). Może dojść do przeciążenia rozchwiania poszczególnych zębów, rozwoju chorób przyzębienia, a nawet pogorszenia ogólnego stanu zdrowia. Konsekwencją „ szczerbatego uśmiechu ” mogą być np. zaburzenia w funkcjonowaniu stawów żuchwowo- skroniowych i związane z tym bóle.
Konsekwencje:
W miejscu, gdzie kiedyś był ząb, zmniejsza sie masa utrzymującej go niegdyś kości, zapadają sie tez dziąsła. Kiedy brakuje zębów, również twarz z czasem zmienia swój kształt. Jest to również kłopot dla układu pokarmowego, bo oznacza niedokładne gryzienie jedzenia. A duże kawałki dłużej zalegają w żołądku ,fermentują i wywołują niestrawność, zaparcia, zgagę.
Możliwości:
PROTEZY RUCHOME. Protezy ruchome dzielimy na protezy częściowe i całkowite. Protezy całkowite stosowane są w przypadku, gdy w jamie ustnej nie ma żadnych zębów własnych pacjenta ani implantów, a protezy częściowe, gdy zęby lub implanty, są obecne. Dodatkowo protezy częściowe dzielimy na osiadające (inaczej śluzówkowe, czyli opierające się na śluzówce jamy ustnej) i nieosiadające (czyli opierające się na pozostałych zębach). Protezy całkowite z założenia są protezami osiadającymi.
PROTEZY RUCHOME SZKIELETOWE. Są to protezy uzupełniające częściowe braki w uzębieniu, które z różnych przyczyn nie kwalifikuje się pod uzupełnienia mostami. Są to protezy metalowo-akrylowe. Podstawową częścią jest konstrukcja metalowa odlana w całości, idealnie dopasowująca się do kształtu podłoża jamy ustnej pacjenta. Dzięki temu płyta podniebienna jest maksymalnie ograniczona w stosunku do płyty akrylowej w protezach osiadających, co daje duży komfort użytkowania. Dodatkowo szkielet metalowy zaopatrzony jest w wypustki metalowe opierające się na powierzchniach żujących zębów pacjenta co powoduje fizjologiczny sposób przenoszenia sił zgryzowych na błonę śluzową i kości wyrostka zębodołowego, tzn. przez zęby a nie ugniatając błonę śluzową i doprowadzając do osiadania protezy co z kolei jest zjawiskiem niekorzystnym. Elementami utrzymującymi protezy szkieletowe są metalowe klamry. Są one sprężyste co sprzyja lepszemu utrzymaniu się na zębach, nie powodując spadania podczas jedzenia. Są one mało kosmetyczne ale obecnie można je zastąpić precyzyjnymi elementami mocującymi jak zatrzaski, zasuwy. Wymagane jest wtedy okoronowanie własnych zębów pacjenta co daje bardzo dobry efekt kosmetyczny, większy komfort użytkowania .
PROTEZY STAŁE ZWYKŁE. Proteza stała jest znacznie wygodniejsza od ruchomej, nie powoduje dyskomfortu ani problemów z żuciem. Co więcej, zapobiega nawet groźnemu zanikowi kości.
Wskazówki dotyczące używania protez zębowych:
– Protezy są delikatne i mogą pęknąć w przypadku upuszczenia z wysokości, przy manipulacjach protezami należy stanąć nad złożonym ręcznikiem lub umywalką z wodą.
– Nie należy dopuszczać do wyschnięcia protez., w czasie, gdy protezy nie są używane, należy umieścić je w roztworze czyszczącym do protez lub w czystej wodzie, nigdy nie należy używać gorącej wody, gdyż może ona spowodować zniekształcenie protezy.
– Codzienne szczotkowanie protez pozwala na usunięcie pozostałości pokarmów i płytki nazębnej, zapobiega przebarwieniu protez.
– Codziennie rano przed założeniem protez należy szczotkować dziąsła, język i podniebienie miękką szczoteczką, stymuluje to krążenie w tych tkankach i pomaga usunąć płytkę nazębną.
– W przypadku pęknięcia, uszkodzenia lub obluzowania protezy należy skontaktować się z dentystą.
Przydatne linki:
http://www.informed.com.pl/main/Protezy-zebowe-rodzaje-kto-powinien-je-stosowac-i-jak-a-136.html
www.focuspromedi.com/Protetyka-7.html
