Wyjeżdżając do pracy za granicą spotykamy się z obca kulturą, zwyczajami i odmiennymi od polskich zachowaniami. Aby lepiej poznać mieszkańców tych regionów warto zapoznać się z ich historią, upodobaniami i przyzwyczajeniami. Poniżej prezentujemy informacje na temat krajów, w których nasze Opiekunki i Opiekunowie sprawują opiekę nad naszymi Podopiecznymi. Proszę nie traktować wszystkich informacji tak bardzo, bardzo serio, ponieważ są one subiektywnym spojrzeniem na dany kraj przez indywidualne osoby, ale dzięki temu przedstawiamy różny punk widzenia i spojrzenia na problematykę.
Jeżeli ktoś chciałby dodać coś z własnych obserwacji lub celem uzupełnienia poniższego opracowania o własne spostrzeżenia i doświadczenia, to serdecznie zapraszamy do kontaktu E-mailowego na adres: hurt@ambercare24.pl i podzielenia się z nami swoją opinią.
NIEMCY
Obecnie Niemcy to ponad 80 mln ludzi mieszkających w 16 landach tzw. krajach związkowych, z których każdy posiada własną „małą autonomię” w postaci własnego rządu, odrębnych tradycji.
NIEMCY obchodzą liczne święta podobnie jak u nas w Polsce:
Nowy Rok obchodzony z 31 grudnia na 1 stycznia.
Święto Trzech Króli obchodzone 6 stycznia ale tylko w niektórych landach (Badenii – Witembergii, Bawarii, Saksonii).
Wielkanoc świętowana przez Chrześcijan.
Święto Pracy 1 maja.
Zielone Światki przypadające na 50-ty dzień po Wielkanocy.
Boże Ciało przypadające na drugi czwartek po Zielonych Świątkach.
Boże Narodzenie rozpoczynające się Wigilią 24 grudnia z obowiązkową choinką, która właśnie z Niemiec się wywodzi.
W Niemczech są liczne święta i imprezy cykliczne wywodzące się z tradycji krajów związkowych.
Niemcy słyną z OKTOBERFEST, czyli „Święto Październikowe” lub inaczej zwane „ Świętem Piwa”. Zaczyna się już z końcem września i trwa przez cały tydzień a w jego trakcie, poza piciem złocistego trunku, jest wiele hucznych zabaw, kolorowych pochodów, różnych pokazów, koncertów. Sława tego święta znana jest na całym świecie. W okresie tym do Niemiec przyjeżdża wielu turystów i smakoszy piwa.
Ciekawostka: Początek Oktoberfest datuje się na 17 października roku 1810, organizowane wówczas huczne przyjęcie z okazji zaślubin księcia Ludwika Bawarskiego z księżniczką Teresą tak przypadło do gustu mieszkańcom, że w rocznicę uroczystości zaczęli organizować swoiste coroczne poprawiny… i tak do dnia dzisiejszego.
Oficjalnym Świętem Państwowym Niemiec jest 3 października czyli Dzień Zjednoczenia Niemiec w 1990 roku. W dniu tym są polityczne przemowy, pochody, spotkania z parlamentarzystami oraz liczne festyny i zabawy.
W okresie Wielkanocy można napotkać Pokojowe Marsze Wielkanocne. Marsze te odbywają się od około 50 lat i są uznawane za nową świecką tradycję niemiecką.
Każdego roku w poniedziałek wielkanocny przez ulice miast przechodzą pochody ludzi z transparentami, balonikami, flagami wygłaszającymi pokojowe hasła, żądające rozbrojenia czy likwidacji broni jądrowej. Imprezom patronują kościoły uznające je za doskonały sposób propagowania pokoju, będący przecież elementem ideologii katolickiej.
Ogólnie w całych Niemczech od wiosny do jesieni mają miejsce liczne festyny ludowe, podczas których wszyscy mieszkańcy i goście bawią się w centrach miast lub na specjalnie do tego przeznaczonych placach. Wachlarz usług jest bardzo szeroki, od strzelnic i budek z losami, do karuzel, kolejek, diabelskich kół i salonów duchów. Budki z garmażerką oferują smaczne przekąski i słodycze. W namiotach lub na scenach pod gołym niebem odbywają się koncerty na żywo.
Najbardziej popularne Odpusty zwane w Niemczech Kirmes (ale także Kerb, Kirb, Kier, Kerwe, Kerwa lub Kerms) to powracająca i coraz bardziej popularna religijna tradycja wywodząca się z kościoła chrześcijańskiego. Na wsiach odpusty obchodzone są z zachowaniem starych tradycji. Najczęściej łączy się je z procesjami a miejscowi chłopcy na środku wsi stawiają drzewko odpustowe.
Festyny Wina. Od maja do listopada, w wielu niemieckich winnicach odbywają się święta wina. Tradycja ta zadomowiła się szczególnie nad Renem, Mozelą, w Badenii, Palatynacie i nad Menem, gdzie właściciele winnic i przedstawiciele instytucji związanych z produkcją wina ustawiają stoiska, na których prezentują swoje wyroby. Przy tej okazji, także pobliskie lokale gastronomiczne oferują swoje specjalności. W ramach festynu odbywają się liczne koncerty muzyczne a w wielu miejscach wybiera się królową wina.
Zapusty („Fasching”), „Fasnacht” i „Karnaval” to kultywowane do dzisiaj zwyczaje, przede wszystkim w Nadrenii i w katolickiej części Niemiec. Ostoją starej tradycji jest Moguncja, Kolonia, Düsseldorf i Bonn.
W południowych Niemczech obchodzi się germańskie święto Fasnet. Ta „piąta pora roku” rozpoczyna się 11 listopada i kończy w środę popielcową. Najważniejszym okresem zabawy jest tydzień, od tłustego czwartku do środy popielcowej.
W dniu zwanym w Niemczech „Rosenmontag”, na ulicach miast odbywają się kolorowe pochody. Ludzie przebierają się wówczas w śmieszne stroje oraz w tradycyjne ubiory, maski i idą się bawić na festynach i pochodach.
JACY SĄ NIEMCY ? z pewnym przymrużeniem oka …
Punktualni, lubią jak rozmówca nie spóźnia się na spotkanie lub gdy już nie może przybyć to wcześniej powiadomi ich o zmianie terminu ale pod warunkiem, że ma dobre wytłumaczenie…
Powściągliwi w rozmowie, nie są wylewni ale w gruncie rzeczy mili i sympatyczni, jak ich już bliżej poznamy…
Dokładni, szczególnie jeżeli chodzi o segregowanie śmieci, bo z pedanterią i dokładnością dzielą odpadki na poszczególne rodzaje i bardzo na serio podchodzą do ratowania świata…
Zasadniczy, to że zaproponują Ci przejście na „Ty”, nie zawsze znaczy że Cię polubili. Formę grzecznościową „ Sie ” używają nadto często, a jej użycie może przyprawić Cię o ból głowy. Do znudzenia zwracasz się do Niemca per „Pan” i rzadko kiedy przechodzi się na “Ty”. Następuje to dopiero po bardzo długiej i zażyłej znajomości.
Zaradni, bo TRINKGELD czyli napiwek często wliczają w cenę rachunku.
Z zasadami, np.: kwiaty dają odpowiednie do uroczystości a przy tym w nieparzystej liczbie ( nigdy 13 -tu ). Według Niemców, czerwone róże symbolizują romantyczne intencje, goździki – żałobę, lilie i chryzantemy przeznaczone są na ceremonie pogrzebowe, itd…
Zwyczaje Niemców na ogół są podobne do naszych, polskich ale….
Najbardziej widoczne różnice to: pań nie całuje się w rękę, a zamiast klaskania uderza się pięścią w stół.
Dobrym zwyczajem niemieckich kelnerów jest zadawanie podczas wystawiania rachunku pytania, czy goście płacą razem czy osobno.
Dzień Matki obchodzony jest 11 maja.
Dzień Dziecka obchodzony jest 23 listopada.
Urodziny ( Geburtstag ). Życzenia składane jubilatowi przed dniem urodzin nie są mile widziane. Życzenia powinno składać się w dniu urodzin lub tuż po nich, dodając wtedy słowo nachträglich – Nachträglich alles Gute zum Geburtstag !
Urodziny obchodzone są również w miejscu pracy. Jubilat (Geburtstagskind) powinien zadbać o mały poczęstunek dla współpracowników. Na ogół stawia na swoim biurku talerz ze słodyczami, ciastem i innymi słodkościami. Częstują się wszyscy, którzy przyjdą złożyć życzenia osobie świętującej. Wznoszony jest również toast za zdrowie jubilata.
Polterbend i ślub. Zazwyczaj już w czwartek Para Młoda (die Braut) wraz z rodziną i przyjaciółmi udaje się do Urzędu Stanu Cywilnego (das Standesamt), aby małżeństwo zostało zawarte w świetle prawa. Przed Urzędem Stanu Cywilnego stawia się pień, który powinni przepiłować małżonkowie. Symbolizuje to zmagania z przyszłymi problemami, z jakimi będą musieli stawić czoła małżonkowie. W sobotę nadchodzi dzień ślubu kościelnego oraz wesele. Cała uroczystość trwa trzy dni.
Ciekawostka: Tydzień przed ślubem organizowany jest Polterabend dla przyjaciół i znajomych. Tłucze się wówczas talerze i szkło na szczęście dla młodej pary.
Niemiecka kultura, jak i mieszkańcy bardzo się między sobą różnią w różnych częściach kraju, każdy region należałoby opisać z osobna. Można wstępnie podzielić kraj na wschodnie i zachodnie landy, a także na ewangelicką, świecką i tolerancyjną północ, oraz katolickie, konserwatywne południe.
Niemcy mają na ogół życzliwą powierzchowność, są bardzo pomocni. Jeśli poprosisz na ulicy o wskazanie drogi, w zdecydowanej większości przypadków zostaniesz zaprowadzony do celu.
Bawaria jest landem dość konserwatywnie nastawionym. Od lat rządzi tutaj chrześcijańska demokracja, reprezentowana przez unię CDU/CSU.
Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna Niemiec – niem. Christlich Demokratische Union Deutschlands (CDU) – niemiecka partia polityczna, założona po II wojnie światowej. Partia określa się mianem centroprawicowej, nawiązuje do konserwatyzmu i chrześcijaństwa. CDU formalnie nie istnieje w Bawarii, ponieważ w tym kraju związkowym działa partia o podobnym charakterze, CSU. Na szczeblu ogólnokrajowym partie te współdziałają, występując jako CDU/CSU; mimo to każde z ugrupowań zachowuje swoją własną strukturę. Tworzą wspólną frakcję w niemieckim parlamencie i nie prowadzą przeciwko sobie żadnych działań. Połączenie CDU i CSU nazywane jest powszechnie Unią. Obecna Kanclerz Angela Merkel wywodzi się z tego właśnie ugrupowania.
W Badenii-Wirtembergii sporą grupę mieszkańców stanowią obcokrajowcy, w tym dużą, ze względu na obecność baz wojskowych – Amerykanie.
Religia. Niemcy dzielą się na ewangelicką północ i katolickie południe.
Na północy udało się oddzielić religię od życia publicznego i polityki, jest w sumie niezauważalna i nie gra roli w życiu codziennym. Południe niemieckie (Baden-Württemberg, Bayern, Rheinland-Pfalz, część Sachsen) za to bardzo przypomina Polskę, gdzie kościół katolicki ma bezpośredni wpływ na życie, a rządy sprawuje konserwatywna, prawicowa, katolicka partia (CSU).
Języki. W sumie można powiedzieć, że jedynym przydatnym językiem jest niemiecki.
Wiele osób z młodszego pokolenia rozmawia również bardzo dobrze po angielsku.
Ważnym zwyczajem w Niemczech jest wolna niedziela, która obowiązuje w całych Niemczech. Sklepy spożywcze, centra handlowe i inne sklepy są zamknięte. Dzięki temu rodziny mają możliwość spędzenia wspólnie czasu, który nie zawsze znajdują w tygodniu. W ten dzień najczęściej udają się do restauracji na obiad albo odwiedzają teściów, dziadków, innych krewnych. Dlatego nie liczcie na otwarte sklepy w Niemczech w niedzielę!
Tradycją jest przygotowywanie dla pierwszoklasistów specjalnych prezentów powitalnych. Każdy uczeń otrzymuję dużą, kolorową tubę w kształcie stożka. Wypełniona jest ona cukierkami i drobnymi przyborami szkolnymi.
LUKSEMBURG
Luksemburg a właściwie Wielkie Księstwo Luksemburg to typowe ”małe państwo” posiadające ustrój monarchiczny. Ustrój państwa to monarchia konstytucyjna, od 2000 roku wielkim księciem Luksemburga jest książę Henryk z dynastii Burbon – Parma. Warto dodać, że urodziny księcia są w Luksemburgu świętem narodowym – 23 czerwca.
Kraj ten potocznie zwany jest ” Krajem Bankierów”. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta, gospodarka tego kraju opiera się głównie na usługach z sektora bankowego ( jest tu ponad 100 banków !).
Językami urzędowymi tego państwa są: język luksemburski, francuski i niemiecki.
Obowiązującą walutą jest euro.
Pomimo tego, że Luksemburg przez długi okres czasu znajdował się pod wpływami Francji i Niemiec, to i tak pozwoliło to na ukształtowanie jego własnej tożsamości.
Większość ludności tego kraju jest wyznania rzymsko – katolickiego. Znaczącymi ośrodkami kulturalnymi jest między innymi Radio Luksemburg, które ma zasięg ogólnoeuropejski. Innymi ośrodkami kulturalnymi jest Instytut Wielkoksiążęcy oraz liczne muzea i biblioteki. Większość świąt obchodzonych przez Luksemburczyków związanych jest z kalendarzem chrześcijańskim.
Luksemburg posiada zaledwie 12 miast w których mieszka 86 % całej ludności liczącej ponad 400 tys. ludzi.
Jest to kraj o najniższej stopie podatku VAT, najbogatszy w całej Unii, aż 1/3 ludzi pracujących w Luksemburgu ( pracuje tu ok. 320 tys. ) mieszka poza granicami tego kraju ! Mówi się, że wszystko, co dotyczy Luksemburczyków i Luksemburga jest zgodne ze zdrowym rozsądkiem.
Luksemburg jest jakby Europą w miniaturze, kraj ma zaledwie 2,5 tys. km2 i przeżył ponad 20 obcych najazdów.
Luksemburczycy, mimo iż zamknięci w sobie, są bardzo uprzejmi i przyjaźni w stosunku do cudzoziemców. Unikają wszelkich przejawów ekscentryczności, szczególnie w zachowaniu i ubiorze. Każdego roku Księstwo odwiedza prawie 5 milionów turystów zagranicznych. Ruch turystyczny koncentruje się głównie w mieście Luksemburg oraz na północy kraju, w Ardenach.
Dla Polaków Luksemburg był przez lata krajem wolności słowa, skąd nadawało „Radio Luxemburg”.
Jak powszechnie wiadomo Luksemburg jest posiadaczem wielu „naj”.
Jest tu zatem najwyższe PKB per capita ( na głowę ), najwyższa płaca minimalna, najwyższe emerytury (średnio przewyższające ostatnie zarobki !), największa średnia powierzchnia gospodarstw rolnych, największa ilość numerów telefonów komórkowych i stacjonarnych na jednego mieszkańca, największy udział zagranicznych rezydentów i pracowników, największa wydajność pracy, mogą pochwalić się największą ilością paliwa sprzedawanego na jednej stacji benzynowej, najwyższą konsumpcją produktów organicznych, jest tu także najwięcej (najmocniejszych i najmniej ekologicznych) samochodów przypadających na jednego mieszkańca (0,6) itd., itp…
Luksemburczycy chętnie chodzą na wszelkie imprezy ludowe, czy festyny. Jednak zanika u nich tradycja obchodzenia imprez rodzinnych, coraz częściej spotykają się w restauracjach.
Osoby starsze żyją najczęściej samotnie i korzystają z usług pomocy domowej, Opiekunki lub Opiekuna, pielęgniarki.
Luksemburski sąsiad nie zaprzyjaźni się z nami tak łatwo, a wręcz często zwróci uwagę na nasze niewłaściwe zachowanie. Jeżeli nie oburzymy się na takie uwagi i zrozumiemy, że Luksemburczycy lubią porządek i mają duże poszanowania dla prawa, łatwiej nam będzie ich polubić i z wzajemnością. Nie spodziewajmy się na powitanie wizyty sąsiada z ciastem, a sami też lepiej nie wpadajmy na drugi dzień po szklankę cukru. To dla nich trochę nachalne zachowanie i lepiej wizyty umówmy telefonicznie lub poprzez karteczkę wrzuconą do skrzynki pocztowej.
Język luksemburski. Słowem „moien” warto przywitać się z luksemburskim sąsiadem, aby spojrzał na nas życzliwiej. Żeby nawiązać choć nić sympatii przyda się „wéi geet et?” (Jak leci?), po czym najlepiej powiedzieć „aeddi” (Do widzenia) i szybko zapisać się na lekcje luksemburskiego, żeby przełamać następne lody. Łatwo nam pójdzie nauka słówka dziękuję, bo to tak samo jak po francusku – merci.
Nadzwyczajne jest pogodzenie trzech języków w życiu codziennym, bez animozji, który ważniejszy. W polityce, mediach, urzędach, szkołach, kościołach mówi się językiem, który ma dotrzeć do konkretnych słuchaczy. Językiem urzędowym jest jednak francuski.
Kuchnia. Ktoś napisał, że kuchnia luksemburska, to francuskie potrawy podawane w niemieckich porcjach. Chyba nie do końca to prawda, ale trzeba przyznać, że sami luksemburczycy mają kłopot z wymienieniem typowo luksemburskich potraw. Nawet twierdzą, że niektóre produkty uznawane za luksemburskie i tradycyjne, są promowane przez duże sklepy, aby sprzedawały się w określonym czasie i były kupowane przez obcokrajowców.
Typową zupą kuchni luksemburskiej jest rodzaj zupy fasolowej, ale z fasolą gotowaną w łupince. Drugie dania są dosyć ciężkie, podobne do kuchni niemieckiej .
Przykładowe specjalności. Bretzel – popularny precel dawany przez mężczyzn swym wybrankom w trzecią niedzielę Wielkiego Postu Wielkanocnego. Quetscheflued czyli tarta śliwkowa najczęściej spożywana we wrześniu. Verwurelt Gedanken – to specjalne ciastka jedzone podczas karnawału. Boxemännercher – piernikowe ludziki sprzedawane podczas Karnawału. Äppelklatzen – plastry jabłek w cieście. Streisel – drożdżówki z kruszonką. Kiirmeskuch babeczki.
Luksemburg jest krajem katolickim, dlatego wiele świąt kościelnych jest tam obchodzonych bardzo uroczyście. Jak na tak niewielki kraj corocznie odbywa się tam niesamowita ilość przeróżnych imprez, festiwali i uroczystości związanych z lokalną tradycją. Najbardziej znane święta w Luksemburgu to: Nowy Rok, Wielkanoc, Święto Pracy, 23 czerwca – Święto Narodowe, obchodzone, jako rocznica urodzin Wielkiego Księcia; Wniebowstąpienie NMP, Wszystkich Świętych, Boże Narodzenie.
Znane festiwale. Festiwal Mediewal w Vianden, podczas którego miasto zamienia się w miejsce pełne średniowiecznych rycerzy i księżniczek, organizowane są pokazy walk, dawne zabawy i tańce. Festiwal win w Grevenmacher, gdzie muzyka i zabawa połączone są z degustacją mocnych trunków. Riesling Open, czyli Festiwal win nad Mozelą. Festiwal jabłek w Steinsel.
