Grypa
Grypa to wirusowa wojna błyskawiczna. Objawy grypy są bardzo nasilone. Rano bolą cię mięśnie i stawy, w południe zaczynasz mieć dreszcze, a wieczorem leżysz z wysoką gorączką w łóżku. Albo wieczorem kładziesz się do łóżka zdrowa, a rano już nie możesz się z niego zwlec. Gorączka, jeden z podstawowych objawów grypy, rośnie gwałtownie i masz uczucie, że ktoś polewa ci plecy zimną wodą. Nie dziw się, jeśli lekarz zapyta cię, czy miałaś dreszcze, bo to charakterystyczne objawy grypy, odróżniające ją od zwykłego przeziębienia.
OBJAWY:
– temperatura szybko dochodzi do ponad 39 st. C
– pojawia się bardzo silny ból głowy (najczęściej okolicy czołowej i za-gałkowy)
– pojawia się dotkliwy ból mięśni i stawów.
Grypa, od pierwszych chwil, pozbawia sił. Dosłownie mogą ci się plątać nogi z wyczerpania, czasem zdarzają się nawet omdlenia, gdy mimo rosnącej gorączki próbujesz pracować. Masz krótki oddech i przyspieszone tętno. Skrajne wyczerpanie to jeden z charakterystycznych objawów grypy. Zmęczenie i uczucie rozbicia mogą dokuczać ci nawet do 2-3 tygodni po chorobie, dlatego tak ważna jest pełna rekonwalescencja i oszczędny tryb życia po wyzdrowieniu. Nieprzestrzeganie zaleceń lekarza może doprowadzić do wystąpienia groźnych powikłań grypy.
PRZYCZYNY GRYPY:
Grypa wywołana jest przez wirusy należące do rodziny ortomyksowirusów. Wyróżniamy trzy rodzaje wirusa grypy – A, B oraz C. Najcięższe zachorowania wywoływane są przez podtypy A i B wirusa grypy, natomiast podtyp C powoduje infekcje o lekkim przebiegu.
Wirus grypy typu A występuje nie tylko u ludzi, ale także u zwierząt (ptaki, konie, świnie, foki oraz wieloryby). Wirus zbudowany jest z nośnika materiału genetycznego (nić RNA) oraz otoczki białkowej. Białka otoczki wirusa mogą różnić się między sobą i na tej podstawie rozróżnia się dalsze podtypy wirusa typu A. Do tej pory udało się ustalić 16 podtypów wirusa pod względem białka H (czyli hemaglutyniny) oraz 9 podtypów pod względem białka N (czyli neuraminidazy). Stąd bierze się popularne oznaczenie podtypu wirusa jako HN. Łącznie mamy zatem do czynienia ze 144 różnymi kombinacjami podtypów wirusa. Aktualnie najbardziej popularnymi podtypami wirusa grypy typu A są kombinacje H1N1 oraz H3N2.
Wirus grypy typu B atakuje wyłącznie ludzi. Podobnie jak wirus typu A, składa się z nici RNA oraz otoczki białkowej. Jednakże wirus ten nie cechuje się tak dużą różnorodnością jak wirus A – istnieje tylko jeden podtyp H oraz jeden podtyp N.
Wirus grypy typu C posiada zdolność zakażania ludzi oraz świń. Cechuje go wywoływanie jedynie lekkich infekcji, np. zapalenia spojówek. Wirus ten podobnie jak typy A i B posiada nić RNA (ale krótszą) oraz nie posiada białka neuraminidazy ( typu N ).
ODMIANY GRYPY:
Grypa sezonowa – występuje co roku w okresie epidemicznym. W Polsce okres ten trwa od późnej jesieni do początku wiosny. Wirusy grypy sezonowej to typowe wirusy występujące u ludzi, najczęściej są to wirusy podtypów H1N1 oraz H3N2.
Grypa pandemiczna – pojawia się co kilkanaście lub kilkadziesiąt lat i ma postać epidemii obecnej na całym świecie. Wywołują ją nowe rodzaje wirusów. Przykładami grypy pandemicznej są: tak zwana hiszpanka z lat 20. XX wieku oraz świńska grypa z sezonu 2009/2010 spowodowana wirusem A/H1N1. Znaczna większość populacji ludzkiej nie ma odporności na nowe wirusy, dlatego kolejna odmiana grypy pandemicznej rozprzestrzenia się w bardzo szybkim tempie.
LECZENIE GRYPY :
W chorobie tej postępowanie polega głównie na łagodzeniu objawów. Stosuje się leki obniżające gorączkę (paracetamol, ibuprofen, kwas acetylosalicylowy), witaminę C oraz rutozyd ( leki te są często przepisywane, chociaż badania kliniczne nie wykazały, aby ich działanie faktycznie modyfikowało przebieg infekcji grypowych oraz para-grypowych ) oraz środki łagodzące inne dolegliwości współtowarzyszące, np. kaszel. Ważne jest, by dzieciom i młodzieży do 12 roku życia nie podawać preparatów zawierających kwas acetylosalicylowy z powodu ryzyka poważnych skutków ubocznych. Opisywane są przypadki występowania tak zwanego zespołu Reye’a czyli przede wszystkim − ciężkiego uszkodzenia wątroby.
Przy grypie zaleca się pozostanie w domu. Pacjent powinien przebywać w łóżku, unikać wysiłku fizycznego i odpoczywać. Istnieją leki działające przyczynowo, to znaczy niszczące wirus wywołujący grypę. Do leków tych należą: Oseltamiwir oraz Zanamiwir. Posiadają aktywność wobec wirusów grypy typu A i B. Nie stosuje się ich standardowo, gdyż są one skuteczne jedynie gdy są podane w pierwszych 48 godzinach od wystąpienia objawów, a przed ich podaniem wskazane byłoby wykonanie testu potwierdzającego obecność wirusa grypy typu A lub B.
ZAPOBIEGANIE GRYPIE :
Skuteczną metodą zapobiegania grypie jest szczepienie. Ze względu na częste mutacje wirusa szczepić należy się corocznie, a nie tak jak w przebiegu niektórych innych chorób wirusowych cyklami zabezpieczającymi na całe życie. Co roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określa szczepy wirusa, które prawdopodobnie będą powodować nowe zachorowania w następnym sezonie. Według danych z badań klinicznych dostępnych w bazach medycznych, szczepienia na grypę istotnie zmniejszyły częstość zarówno zachorowań, jak i występowania powikłań związanych z grypą.
Wśród nieswoistych metod zapobiegania zachorowaniu istotną rolę odgrywa unikanie możliwych ognisk zakażenia, czyli unikanie w okresie zwiększonej zachorowalności miejsc zatłoczonych, takich jak, supermarkety, kina, teatry itd.
Przydatne linki:
http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/grypa-i-przeziebienia/grypa-objawy-czy-masz-objawy-grypy_39756.html
https://portal.abczdrowie.pl/grypa
https://pl.wikipedia.org/wiki/Grypa
PRZEZIĘBIENIE
Przeziębienie jest pospolitą infekcją górnych dróg oddechowych, a najwięcej przypadków zachorowania ma miejsce w okresie jesienno-zimowym. Specjaliści uważają, że wirusów, które wywołują przeziębienie jest ponad 200, przy czym najczęściej wywołuje je rhinovirus (30–80 procent), koronawirus (10-15 procent), wirus grypy (5-15 procent), wirusy paragrypy, wirus RSV, adenowirus, enterowirusy i metapneumowirusy. Zdarza się też, że za objawy przeziębienia odpowiada kilka z tych wirusów. Mnogość wirusów sprawia, że nie można opracować szczepionki przeciwko przeziębieniu oraz, że choroba łapie nas kilka razy do roku.
OBJAWY PRZEZIĘBIENIA:
Choroba zaczyna się powoli – rozwija się kilka dni. Początkowe objawy przeziębienia to zmęczenie i apatia, czego na ogół nie wiąże się z chorobą.
Kiedy jednak pojawi się drapanie w gardle i kichanie można podejrzewać, że rozwija się przeziębienie. Jego pierwsza faza to właśnie moment, kiedy wirusy mnożą się i wnikają w błony śluzowe prowokując reakcję obronną. Bez względu na rodzaj wirusa, objawy przeziębienia są za każdym razem podobne:
– suchość w nosie i gardle
– ból gardła, chrypka
– wodnista wydzielina z nosa, która z czasem przechodzi w katar, najpierw przezroczysty, potem często żółtawy lub zielonkawy – zmiana barwy i konsystencji spowodowana jest obecnością leukocytów, które układ odpornościowy wysyła do walki z wirusami
– kaszel suchy lub kaszel mokry z odkrztuszaniem wydzieliny
– stan podgorączkowy lub gorączka
LECZENIE PRZEZIĘBIENIA:
Przeziębienie spowodowane przez atak wirusów zmusza organizm do dużego wysiłku, nie należy więc go niczym dodatkowo obciążać. Należy dużo pić – najlepiej wodę mineralną (o temperaturze pokojowej), herbatę z cytryną oraz herbaty ziołowe i owocowe. Najlepiej rozgrzewające i napotne, bo to wspomaga organizm w pozbywaniu się wirusów i produktów ich przemiany materii.
Gorączkę i ból towarzyszące przeziębieniu można łagodzić paracetamolem. Silniej przeciwbólowo i przeciwzapalnie działają preparaty z ibuprofenem i naproksenem, ale nie powinny ich zażywać osoby z wrażliwym przewodem pokarmowym, bo drażnią śluzówkę żołądka.
Katar towarzyszący przeziębieniu, początkowo jest wodnisty, potem gęstniejący i utrudniający oddychanie. Objawy kataru złagodzą krople obkurczające naczynia i zmniejszające obrzęk błony śluzowej nosa. Bardzo przydatne są aerozole z wodą morską, bo udrożniają drogi oddechowe i jednocześnie nawilżają wysuszone infekcją błony śluzowe. Poza tym można przyjmować doustne leki obkurczające naczynia błony śluzowej nosa, zawierające pseudoefedrynę lub leki przeciwhistaminowe.
Kaszel przy przeziębieniu potrafi być bardzo męczący, ale nie powinno się hamować odruchu kaszlowego – chodzi bowiem o to, by jak najskuteczniej usuwać wydzielinę z dróg oddechowych. Jeśli więc sięgniesz po syrop, to powinien być on wykrztuśny lub rozrzedzający wydzielinę, nie zaszkodzi, gdy będzie również działał przeciwzapalnie, osłonowo i bakteriobójczo
Chrypkę i ból gardła mogą złagodzić tabletki do ssania, pod warunkiem, że zostaną użyte zanim infekcja się rozwinie, czyli przy pierwszych objawach, np. drapaniu w gardle. Ssanie tabletek przed wizytą u lekarza może zmienić wygląd śluzówki i utrudnić postawienie właściwej diagnozy.
PROFILAKTYKA:
Obecność wirusów, które krążą między ludźmi wcale nie znaczy, że nie da się uniknąć przeziębienia. Im większa odporność organizmu, tym trudniej wirusom sforsować jego mechanizmy obronne. Jeśli nie chcesz się przeziębiać przestrzegaj następujących zasad:
– unikaj bliskiego kontaktu z przeziębionymi osobami, w miejscach publicznych, nie dotykaj rękoma twarzy
– ręce myj mydłem często i dokładnie (co najmniej pół minuty), kilka razy dziennie,
– korzystaj ze środków odkażających (do kupienia w aptekach),
– pamiętaj o codziennym umiarkowanym wysiłku fizycznym, a unikaj intensywnych treningów,
– unikaj przegrzania, jak również wychłodzenia organizmu (pomocna może być odzież termiczna),
– wysypiaj się – brak snu osłabia odporność i ułatwia zadanie wirusom.
Domowe sposoby na przeziębienie pomogą odetkać zatkany nos, obniżyć podwyższoną temperaturę i złagodzić chrypkę lub kaszel – typowe objawy przeziębienia. Wśród domowych, naturalnych sposób na przeziębienie najczęściej wymienia się m.in. herbatę z imbirem, miód z mlekiem lub czosnkiem, zioła, gęsi smalec, rosół.
