Wymiana pampersów

U osób starszych wraz z pogarszającym się stanem zdrowia może nastąpić upośledzenie samodzielnego i świadomego załatwiania potrzeb fizjologicznych. Proces ten może być powolny, stopniowy lub nagły np.: w wyniku udaru mózgu. Zdarza się, że podopieczny powracający ze szpitala po przebytej chorobie nie wraca już dawnej samodzielności. W takich sytuacjach bardzo pomocne są pampersy dla osób starszych.

Zadaniem Opiekunki lub Opiekuna jest dopilnowanie regularnej zmiany pampersów tak aby nie dopuścić do trwałego kontaktu moczu i kału ze skórą pacjenta i tym samym zmniejszenia ryzyka wystąpienia odparzenia naskórka. Niestety w czynności takiej mocno cierpi kręgosłup Opiekuna i należy wykonywać ją umiejętnie i prawidłowo.

Pampersy produkowane są w różnych rozmiarach umożliwiających dobre dostosowanie do wielkości i wagi podopiecznego. Rozmiary pampersów najczęściej różnią się obwodem w pasie oraz o stopniem chłonności. Dobrze jest dokładnie dopasować odpowiedni rodzaj i rozmiar pampersów do podopiecznego. Unikniemy w przyszłości niemiłych niespodzianek w postaci wypłynięcia zawartości pampersa na zewnątrz.

Zawsze po oddaniu stolca przez podopiecznego należy wymienić pampersa. Wymiana pampersa po jego zawilgoceniu – po oddaniu moczu – jest już oceną subiektywną Opiekuna. Ważne jest aby nie dopuścić do maceracji naskórka i w konsekwencji do odparzeń i odleżyn. Dodatkowo starsze osoby o osłabionym układzie immunologicznym są bardziej narażone na infekcje cewki moczowej, pęcherza lub nerek.

Wymiana pampersa u osoby starszej jest dużo łatwiejsza jak ona współpracuje z Opiekunką, a szczególnie gdy jej stan fizyczny, pozwala na świadome uniesienie pośladków celem wysunięcia zużytego pampersa i podłożenie nowego. Sprawa jest trudniejsza gdy stan fizyczny na to nie pozwala i podopieczny nie potrafi się podnieść, usiąść lub nawet samodzielnie obrócić się. W takich przypadkach sprawdza się technika przełożenia podopiecznego na bok.

1. Zaczynamy od rozpięcia pampersa, rozpięcie zazwyczaj jest z przodu lub boku pieluchy w postaci przylepców lub rzepów.
2. Zginamy jedną rękę Podopiecznego w łokciu i układamy ją na klatce piersiowej podopiecznego, przeciwną nogę uginamy w stawie kolanowym i zdecydowanym ale ostrożnym ruchem przekręcamy podopiecznego na bok w kierunku zgiętej ręki.
3. Usuwamy zużytą pieluchę, oczyszczamy miejsca zabrudzenia i dokładnie oglądamy skórę pod pampersem a szczególnie okolice kości ogonowej nad pośladkami ponieważ jest to najczęstsze miejsce tworzenia się odleżyn.
4. Starannie osuszamy skórę i koniecznie natłuszczamy środkiem pielęgnacyjnym zabezpieczającym naskórek.
5. Zakładamy podopiecznemu nowego pampersa i odwracamy go do pozycji na plecach.
6. W przypadku bocznych zapięć pampersa, konieczne jest ponowne przekręcenie podopiecznego na drugi bok celem zapięcia nowej pieluchy z zachowaniem tej samej techniki tylko w odwrotną stronę.

Ważne jest aby czynności wykonywać na szeroko rozstawionych nogach z lekkim ugięciem ich w kolanach aby zapobiec przeciążeniu własnego kręgosłupa. Staramy się jak najmniej pochylać nasz tułów do przodu i unikać skrętów tułowia pod obciążeniem oraz pozostawania w nienaturalnej pozycji przez dłuższy czas. Jeżeli warunki na to pozwalają to część czynności można wykonywać na siedząco.

Wykorzystano materiał SZPITAL NA WYSPIE . Praktyczny poradnik opieki nad przewlekle chorym zrealizowany w ramach projektu “Poprawa ochrony zdrowia osób starszych, niesamodzielnych i przewlekle chorych z Żar, Lubska i pozostałego obszaru południowej części woj. Lubuskiego” dofinansowanego z Mechanizmu Finansowego EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014.

Wykorzystano materiały szkoleniowe TZMO Group (Toruńskie Zakłady Materiałów Opatrunkowych S.A.)

Wykorzystano materiały Projektu Damy Radę stworzonego przez Fundację TZMO SA „Razem Zmieniamy Świat”.

Wykorzystano materiał SZPITAL NA WYSPIE . Praktyczny poradnik opieki nad przewlekle chorym zrealizowany w ramach projektu “Poprawa ochrony zdrowia osób starszych, niesamodzielnych i przewlekle chorych z Żar, Lubska i pozostałego obszaru południowej części woj. Lubuskiego” dofinansowanego z Mechanizmu Finansowego EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014.