DLACZEGO PIĘTY PĘKAJĄ? Choć nie każdemu może się to wydawać oczywiste, skóra jest największym organem człowieka. Pomimo tego, że z pozoru wygląda jednorodnie, w rzeczywistości stanowi wyspecjalizowany i złożony mechanizm. Nie możemy go pozostawić samemu sobie, szczególnie w miejscach podwyższonego ryzyka, takich jak narażone na duże obciążenia stopy. Zbudowana z prawie 60 wyspecjalizowanych warstw, skóra na piętach jest niemal dwukrotnie grubsza niż w innych partiach ciała. Ponieważ naskórek na nich narasta szybciej niż jest się w stanie naturalnie złuszczyć, bez dodatkowego peelingu i pielęgnacji może zacząć rogowacieć, a w konsekwencji pękać. Dzieje się tak głównie dlatego, że pięty pozbawione nawilżenia tracą swoją elastyczność. Częstym powodem pęknięć jest również niewłaściwe, ciasne obuwie, nadwaga oraz nieodpowiednia dieta, uboga w witaminę A. Wbrew pozorom nie jest to tylko problem estetyczny albo błaha uciążliwość przy chodzeniu.
GROŹNE ZANIEDBANIA
Czasami zdarza się, że pękające pięty są nie tyle wynikiem niewłaściwej pielęgnacji, co skłonności genetycznych. Dolegliwość może wtedy przybierać na sile, a pęknięcia dotyczyć również skóry właściwej. Ponieważ przez poraniony naskórek do organizmu wnikają bakterie i wirusy, bardzo łatwo nabawić się wtedy zakażenia. Oczywiście w takim przypadku nie obędzie się bez pomocy specjalisty. Kiedy pięty zaczynają krwawić, powinniśmy udać się do dermatologa i nastawić się na długotrwałe leczenie.
Terapia tej dolegliwości nie jest skomplikowana, ale wymaga sumienności. Zanim lekarz zaordynuje konkretne leczenie, musi dokładnie obejrzeć stopy, a także zapytać o choroby przewlekłe. Szczególnie narażeni na pęknięcia są cukrzycy. Diabetycy mają niezwykle wrażliwą skórę na stopach i często z powodu upośledzenia krążenia i samych naczyń krwionośnych nie odczuwają bólu, co może prowadzić do przewlekłych powikłań, np. w postaci zespołu stopy cukrzycowej. Niedożywienie lub mało zróżnicowana dieta oraz niedostateczne ilości płynów także wpływają na stan skóry. Staje się ona bardzo sucha i podatna na wszelkie uszkodzenia.
MOCZNIK I WITAMINA” A”
W pielęgnacji stóp i pozbyciu się pęknięć na piętach, może nam pomóc niespodziewany sojusznik – mocznik. Choć stosowany jest jako nawóz sztuczny oraz występuje w moczu jako substancja uboczna przemiany białek – doskonale zmiękcza skórę i reguluje proces rogowacenia naskórka. Co prawda mocznik nie kojarzy nam się zbyt dobrze, ale w rzeczywistości ta substancja to bezbarwne i bezwonne kryształki, które rozpuszczają się w wodzie i alkoholu. W kosmetyce (głównie kremach) używa się go od ponad 40 lat, często w składzie produktów podając nazwy synonimiczne, np. karbonylodiamid. Mocznik jako jeden ze składników NMF (Natural Moisturizing Factor), czyli naturalnego czynnika nawilżającego skórę, idealnie nawadnia warstwy rogowe naskórka. Substancja uzyskana laboratoryjnie jest hypoalergiczna, a ze względu na działanie higroskopijne zatrzymuje wodę. W chemii takie preparaty nazywa się humektantami, a dla naszych pięt oznacza to, że odrobina mocznika dodana do kremu i wsmarowana w pięty rozpulchnia komórki skóry i umożliwia wodzie wniknięcie do wnętrza tkanki.
Równie skuteczna jak mocznik jest jedna z najwcześniej odkrytych witamin – witamina A. Odpowiadająca m.in. za integralność błony komórkowej, wpływa na prawidłowe funkcjonowanie komórek tkanki nabłonkowej, reguluje jej wzrost oraz utrzymuje prawidłowy stan skóry, włosów i paznokci. Najlepiej na popękane pięty działa czysta witamina A, którą można kupić w każdej aptece w kroplach ( w Polsce za około 4 zł ). Przed snem, po umyciu stóp i starciu pięt specjalną tarką, należy delikatnie wmasować krople witaminy, a następnie posmarować stopy tłustym kremem i założyć bawełniane skarpetki. Czynność powtarzana regularnie przynosi widoczne rezultaty po około tygodniu.
SPRAWDZONE DOMOWE SPOSOBY:
Jeśli nie stać nas na częste wizyty u kosmetyczki albo po prostu nie mamy na to czasu, w walce o gładkie pięty pomoże nam kilka sprawdzonych domowych sposobów. Oto one:
– Zamocz stopy w ciepłej wodzie z dodatkiem soli kuchennej (można też dodać odrobinę mydła i łyżkę oliwy). Kąpiel powinna trwać około 20 minut. Następnie usuń zrogowaciały naskórek za pomocą tarki lub pumeksu. Na korzyść tarki przemawia fakt, iż łatwiej jest utrzymać ją w czystości, pumeks zaś szybko staje się siedliskiem grzybów. Na koniec posmaruj stopy kremem z gliceryną i załóż bawełniane skarpetki. Sposób ten można zmodyfikować, rozpuszczając w wodzie szare mydło i szklankę mleka w proszku.
– Zalej w misce zakupioną w aptece porcję siemienia lnianego około dwoma litrami wrzącej wody. Kiedy napar przestygnie, mocz w nim nogi około 20 minut. Nie płucz stóp, pozostałości naparu osusz ręcznikiem. Nasiona lnu są bardzo oleiste, śluz wytworzony po zaparzeniu ich wrzątkiem zwiększa wilgotność skóry, zmiękcza ją i uelastycznia.
– Przy powtarzającym się problemie, pomocne mogą się okazać również ziołowe napary do moczenia stóp. Napary sporządzamy z następujących składników, bez problemu dostępnych w sklepach zielarskich:
– ziele krwawnika, liść brzozy, koszyczek nagietka – działanie przeciwzapalne
– nasiona kozieradki – działanie zmiękczające
– ziele nostrzyka i korzeń żywokostu – zawierają alantoinę o działaniu kojącym i gojącym
– liście babki i nasiona lnu – zawierają łagodzące substancje śluzowe
Zioła można łączyć w dowolnej kompozycji np. 2 łyżki siemienia lnianego, 2 łyżki nasion kozieradki, 2 łyżki żywokostu. Dla ładnego zapachu można dodać liście mięty lub olejek.
Przede wszystkim pamiętajmy, że stopom należy się stała opieka, dlatego każdy z zabiegów należy powtarzać regularnie przez cały rok.
Przydatne linki:
